سینماهای روباز که پذیرای تماشاگرانی هستند که در اتومبیل خود می نشینند و فیلم را در فضای باز تماشا می کنند، بخشی از فرهنگ آمریکایی هستند.
در اواخر دهه ۵۰ میلادی ۴۰۰۰ سینمای روباز در سراسر آمریکا فعال بود. این روزها اما یافتن حتی یکی از آنها دشوار است. بلیت ارزان، فضای خانوادگی، امکان گذراندن وقت با اعضای خانواده، و محیطی که اجازه تعامل با دیگران را بیش از سینماهای عادی فراهم می آورد، در میان ویژگی هایی است که طرفداران سینماهای روباز را مشتاق حضور در این دست سینماها می کند.
این روزها با روزآمد شدن سینماهای آمریکا، مشتریان سینماهای روباز تنها خانواده ها هستند. برخی از این دست سینماها که از شهر دورند، مشتریانی دارند که از شهرهای اطراف برای تماشای فیلم به سینماهای روباز می روند. تعدادی از هتل های نزدیک به سینماهای روباز برای مشتریان تخفیف های ویژه قائل می شوند تا شمار بیشتری از علاقمندان را راهی این نوع سینماها کنند.
عده ای از مردم هستند که برای دیدن فیلم در فضای باز یک ساعت و نیم تا دو ساعت رانندگی می کنند تا به سینمای روباز برسند. بلیت این دست سینماها کمتر از نیم بهای بلیت سینماهای عادی است.
اغلب سینماهای روباز ظرفیت ۵۰۰ اتومبیل را دارند و اگر فیلمی که نمایش می دهند فروش خوبی داشته باشد، ممکن است تا ۱۵۰۰ بلیت برای یک سئانس بفروشند.
عده ای می گویند از آنجا که رانندگی در سینماهای روباز و تماشای فیلم در اتومبیل، از سنت ها و سرگرمی های دوران کودکی شان بوده، دلشان می خواهد فرزندانشان هم این تجربه را داشته باشند.
احتمال می رود که شمار زیادی از این سینماهای روباز در آینده نزدیک ورشکست و تعطیل شوند. مالکان سینماهای روباز ۷۰ درصد از درآمد خود از فروش بلیت را برای اجاره فیلم به استدیوهای تولید و توزیع فیلم می دهند. با این همه، بسیاری از شهروندان آمریکایی امیدوارند که بتوانند سال های دیگری را هم در فضای باز و زیر آسمان پرستاره به تماشای فیلم های مورد علاقه شان بنشینند.
در اواخر دهه ۵۰ میلادی ۴۰۰۰ سینمای روباز در سراسر آمریکا فعال بود. این روزها اما یافتن حتی یکی از آنها دشوار است. بلیت ارزان، فضای خانوادگی، امکان گذراندن وقت با اعضای خانواده، و محیطی که اجازه تعامل با دیگران را بیش از سینماهای عادی فراهم می آورد، در میان ویژگی هایی است که طرفداران سینماهای روباز را مشتاق حضور در این دست سینماها می کند.
این روزها با روزآمد شدن سینماهای آمریکا، مشتریان سینماهای روباز تنها خانواده ها هستند. برخی از این دست سینماها که از شهر دورند، مشتریانی دارند که از شهرهای اطراف برای تماشای فیلم به سینماهای روباز می روند. تعدادی از هتل های نزدیک به سینماهای روباز برای مشتریان تخفیف های ویژه قائل می شوند تا شمار بیشتری از علاقمندان را راهی این نوع سینماها کنند.
عده ای از مردم هستند که برای دیدن فیلم در فضای باز یک ساعت و نیم تا دو ساعت رانندگی می کنند تا به سینمای روباز برسند. بلیت این دست سینماها کمتر از نیم بهای بلیت سینماهای عادی است.
اغلب سینماهای روباز ظرفیت ۵۰۰ اتومبیل را دارند و اگر فیلمی که نمایش می دهند فروش خوبی داشته باشد، ممکن است تا ۱۵۰۰ بلیت برای یک سئانس بفروشند.
عده ای می گویند از آنجا که رانندگی در سینماهای روباز و تماشای فیلم در اتومبیل، از سنت ها و سرگرمی های دوران کودکی شان بوده، دلشان می خواهد فرزندانشان هم این تجربه را داشته باشند.
احتمال می رود که شمار زیادی از این سینماهای روباز در آینده نزدیک ورشکست و تعطیل شوند. مالکان سینماهای روباز ۷۰ درصد از درآمد خود از فروش بلیت را برای اجاره فیلم به استدیوهای تولید و توزیع فیلم می دهند. با این همه، بسیاری از شهروندان آمریکایی امیدوارند که بتوانند سال های دیگری را هم در فضای باز و زیر آسمان پرستاره به تماشای فیلم های مورد علاقه شان بنشینند.