رهبران و مردم اسرائیل روز دوشنبه برای آخرین بار با نخست وزیر پیشین کشور وداع کردند. وی در خانه و مزرعه شخصی اش در صحرای نِـگِو به خاک سپرده می شود.
در مراسمی که در پارلمان اسرائیل برگزار شد، شخصیت های داخلی و خارجی از آریل شارون به عنوان سیاستمدار و فرمانده نظامی اسرائیلی کارکشته تجلیل کردند.
شیمون پرز، رئیس جمهوری اسرائیل، شارون را سربازی استثنایی خواند که می دانست چطور پیروز شود. وی گفت اکنون زمان استراحت رهبر بزرگی است که هنگام خدمت به مردم، دفاع از کشور و آباد کردن مزارع به خود اجازه استراحت نمی داد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل گفت هر چند با آریل شارون همیشه بر سر مسائل توافق نداشت، ولی زمانی که هر دو در دولت خدمت می کردند، در امنیت و اقتصاد کشور با هم همکاری داشتند. وی گفت شارون مردی عملگرا بود که عملگرایی اش سرشار از احساسات برای کشورش و یهودیان بود.
آریل شارون روز شنبه در ۸۵ سالگی درگذشت. وی ۸ سال پیش، هنگامی که نخست وزیر اسرائیل بود، بر اثر سکته شدید مغزی به اغما رفت، و هرگز به هوش نیامد.
وی در سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۳ در چهار جنگ علیه اعراب شرکت کرد؛ و پس از پایان دوره خدمتش در ارتش، به سیاست روی آورد.
در اسرائیل عده ای آقای شارون را تحسین، و گروه دیگری از وی انتقاد می کنند. فلسطینیان تاکتیک ها و حملات نظامی وی را محکوم می کنند – حملاتی که وی علیه فلسطینیان به راه انداخت، هزاران کشته برجاگذاشت.
جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا در مراسم امروز گفت آقای شارون همچون همه رهبران واقعی هدف مشخصی داشت که راهنمای او بود: «هدف روشن او بقای کشور اسرائیل و یهودیان در هر جای دنیا بود.»
تونی بلر، نخست وزیر پیشین بریتانیا نیز گفت آقای شارون هرگز از هدف استراتژیک خود دست برنداشت:
«کشوری که آریل شارون از ۱۴ سالگی برای ایجادش جنگید، باید برای نسل های بعدی حفظ می شد. زمانی که لازمه حفظ کشور جنگ بود، آقای شارون جنگید. وقتی حفظ کشور در گرو صلح بود، وی در صدد صلح برآمد؛ و همان عزم آهنینی را که در جبهه جنگ داشت، به جایگاه دیپلماسی کشاند.»
مراسم بزرگداشت نخست وزیر پیشین اسرائیل در میان تدابیر امنیتی شدید برگزار شد. محل دفن وی، در مزرعه شخصی اش در ده کیلومتری شرق نوار غزه واقع است. در حالی که گزارش هایی از پرتاب موشک در منطقه می رسید، سیستم دفاع ضدموشکی موسوم به گنبد آهنین در محلی که وی در آن دفن می شود، نصب شده است.
آقای شارون سال ۲۰۰۵ که نخست وزیر اسرائیل بود، دستور عملیات نظامی در غزه را صادر کرد که مرگ یکهزار فلسطینی و سیزده اسرائیلی را به دنبال داشت.
بعد از آن، دستور خروج یکجانبه سربازان و اسرائیلی های ساکن غزه را داد.
وی که عضو باسابقه حزب محافظه کار لیکود بود، با گسستن از لیکود حزب میانه رو کادیما را بنیان گذاشت، و خواستار انتخابات در ماه مارس ۲۰۰۶ شد؛ اما در ژانویه همان سال دچار سکته مغزی شد و ۸ سال در اغما بود تا آن که در یازدهم ژانویه درگذشت.
در مراسمی که در پارلمان اسرائیل برگزار شد، شخصیت های داخلی و خارجی از آریل شارون به عنوان سیاستمدار و فرمانده نظامی اسرائیلی کارکشته تجلیل کردند.
شیمون پرز، رئیس جمهوری اسرائیل، شارون را سربازی استثنایی خواند که می دانست چطور پیروز شود. وی گفت اکنون زمان استراحت رهبر بزرگی است که هنگام خدمت به مردم، دفاع از کشور و آباد کردن مزارع به خود اجازه استراحت نمی داد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل گفت هر چند با آریل شارون همیشه بر سر مسائل توافق نداشت، ولی زمانی که هر دو در دولت خدمت می کردند، در امنیت و اقتصاد کشور با هم همکاری داشتند. وی گفت شارون مردی عملگرا بود که عملگرایی اش سرشار از احساسات برای کشورش و یهودیان بود.
آریل شارون روز شنبه در ۸۵ سالگی درگذشت. وی ۸ سال پیش، هنگامی که نخست وزیر اسرائیل بود، بر اثر سکته شدید مغزی به اغما رفت، و هرگز به هوش نیامد.
وی در سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۳ در چهار جنگ علیه اعراب شرکت کرد؛ و پس از پایان دوره خدمتش در ارتش، به سیاست روی آورد.
در اسرائیل عده ای آقای شارون را تحسین، و گروه دیگری از وی انتقاد می کنند. فلسطینیان تاکتیک ها و حملات نظامی وی را محکوم می کنند – حملاتی که وی علیه فلسطینیان به راه انداخت، هزاران کشته برجاگذاشت.
جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا در مراسم امروز گفت آقای شارون همچون همه رهبران واقعی هدف مشخصی داشت که راهنمای او بود: «هدف روشن او بقای کشور اسرائیل و یهودیان در هر جای دنیا بود.»
تونی بلر، نخست وزیر پیشین بریتانیا نیز گفت آقای شارون هرگز از هدف استراتژیک خود دست برنداشت:
«کشوری که آریل شارون از ۱۴ سالگی برای ایجادش جنگید، باید برای نسل های بعدی حفظ می شد. زمانی که لازمه حفظ کشور جنگ بود، آقای شارون جنگید. وقتی حفظ کشور در گرو صلح بود، وی در صدد صلح برآمد؛ و همان عزم آهنینی را که در جبهه جنگ داشت، به جایگاه دیپلماسی کشاند.»
مراسم بزرگداشت نخست وزیر پیشین اسرائیل در میان تدابیر امنیتی شدید برگزار شد. محل دفن وی، در مزرعه شخصی اش در ده کیلومتری شرق نوار غزه واقع است. در حالی که گزارش هایی از پرتاب موشک در منطقه می رسید، سیستم دفاع ضدموشکی موسوم به گنبد آهنین در محلی که وی در آن دفن می شود، نصب شده است.
آقای شارون سال ۲۰۰۵ که نخست وزیر اسرائیل بود، دستور عملیات نظامی در غزه را صادر کرد که مرگ یکهزار فلسطینی و سیزده اسرائیلی را به دنبال داشت.
بعد از آن، دستور خروج یکجانبه سربازان و اسرائیلی های ساکن غزه را داد.
وی که عضو باسابقه حزب محافظه کار لیکود بود، با گسستن از لیکود حزب میانه رو کادیما را بنیان گذاشت، و خواستار انتخابات در ماه مارس ۲۰۰۶ شد؛ اما در ژانویه همان سال دچار سکته مغزی شد و ۸ سال در اغما بود تا آن که در یازدهم ژانویه درگذشت.
