ایران و امارات متحده عربی سابقه رقابت منطقهای فراوانی دارند؛ از جزایر مورد اختلاف در خلیج فارس گرفته تا رقابت در تولید نیروی هستهای. اما در زمینه تولید نفت، امارات که نیم قرن پیش بسیار از ایران عقب بود، در سالهای اخیر پا به پای ایران پیش میرود.
ایران از لحاظ تولید نفت در جایگاه چهارم جهانی، و امارات متحده عربی در جایگاه دهم قرار دارد. اما از لحاظ صادرات نفتی، امارات پس از ایران در جایگاه پنجم ایستاده است.
به نوشته «پایگاه دادههای باز ایران»، امارات متحده عربی از آغاز تاسیس در ۵۰ سال پیش، در کنار دیگر پیشرفتها، تولید و صدور نفت خود را به شکلی پایدار افزایش داده است.
ایران در دهه ۱۳۵۰ در تولید نفت پیشرو بود. برای نمونه در سال ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) از هر پنج بشکه نفت تولید شده در جهان، یک بشکه متعلق به ایران بود. در واقع در آن سال تولید نفت ایران تقریبا ۴ برابر بیشتر از امارات متحده عربی بود.
اما با گذشت نیم قرن، تولید نفت امارات بیش از ۵ درصد از ایران فراتر رفته است در حالی که ذخایر نفت ایران ۶۰ درصد بیشتر از امارات است. پیشرفت مداوم امارات متحده عربی با دعوت از شرکتهای نفتی بینالمللی و جذب آخرین فناوریها و به دور از جنجال رسانهای، آن کشور را به شریک قابل اعتمادی برای مصرف کنندگان جهانی نفت و گاز تبدیل کرده است.
حتی شهر نسبتاً کوچک «فجیره» در دهه گذشته به سومین مرکز بزرگ نفت کوره برای صنعت کشتیرانی جهانی تبدیل شده است. در حالی که ایران به دلیل انقلاب، جنگ، تحریمها، غیبت سرمایهگذاران خارجی، و نبود فناوری جهانی در تولید نفت با مشکلات عدیدهای روبهرو شده است.
نمودار بالا نشان میدهد که امارات متحده عربی، از تولید ۵ درصدی نفت در سال ۱۹۷۴ به ۱۳ درصد در سال ۲۰۲۲ (۱۴۰۱) رسیده است. در مقابل، عرضه جهانی نفت ایران در سال ۱۳۵۳ حدود ۲۰ درصد بود که در سال ۲۰۲۲ به ۱۲ درصد کاهش پیدا کرده است. این امر نشاندهنده کاهش حضور جهانی ایران در بازار نفت است.