«مادران عزادار» زنانی هستند که فرزندشان را در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران از دست داده اند و همچنين شامل مادرانی است که عزیزانشان در سالهای دهه ۶۰ و دیگر وقایع سیاسی سالهای گذشته، کشته شده اند. این گروه پس از وقایع خرداد ماه ۱۳۸۸ روزهای شنبه ساعت ۷ بعد از ظهر در پارک لاله تهران جمع شده و با لباسهای سیاه و در سکوت به سوگ عزیزانشان نشستند. از جمله کسانی که در این تجمع ها حضور داشتند مادران سهراب اعرابی و ندا آقا سلطان، کشته شدگان خرداد ماه سال گذشته بودند. مادران عزادار خواستار پایان خشونت ها و مجازات قاتلان فرزندانشان هستند و می گویند که از حق فرزندانشان نمی گذرند.
اخیراً پس از بازداشت بیش از ۳۰ نفر از مادران عزادار، گروه ها و سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر از جمله سازمان عفو بین الملل، خواستار آزادی آنها شدند. یکی از این گروه ها، مادران عزادار آرژانتینی، یا «مادران میدان مایو» بودند. گروهی که در جریان خشونت های دوران موسوم به «جنگ کثیف» در آرژانتین تشکیل شد. مادران عزادار آرژانتینی بیش از ۳۰ سال است که هر هفته در میدان مایو در مرکز شهر بوئنوس آیرس با روسری های سفیدی که نام فرزندان گمشده شان را رویش دوخته اند، جمع میشوند.
مادران عزادار ایران نيز در پیامی از حمایت مادران میدان مایو قدردانی کرده و نوشته اند «ما مادران، با سکوت دسته جمعی خود در پارک لاله تهران، صدای فرزندان مان و صدای خانواده های رنجدیده را فریاد زدیم و به گوش مقامات کشورمان و مردم ایران و جهان رساندیم.»
مادران عزادار همچنین خواسته هایشان را در ماه های گذشته در نامه هایی سرگشاده به مقامات ایران از جمله به رییس قوه قضاییه، مطرح کرده اند. اما در پاسخ، نیروهای امنیتی مانع تجمع آنان در پارک لاله شدند و تعدادی از مادران عزادار و حامیانشان را بازداشت کردند و تعدادی از مادران را نيز تهدید کرده اند که سکوت اختيار کنند.
طی ۹ ماه گذشته گروه ها و شخصیت های زیادی در داخل و خارج از کشور، از جمله شیرین عبادی برنده جایزه نوبل، سیمین بهبهانی شاعر، و رخشان بنی اعتماد فیلمساز، مادران عزادار را مورد حمايت قرار داده اند.