هشتاد درصد مرجانهای دريايی که از سونامی ۴ سال پيش در بخش آسيايی اقيانوس آرام جان بدر بردند، به دليل افزايش گرمای آب در شمال غربی مجمع الجزاير اندونزی، بسرعت رنگ خود را از دست می دهند و با سرعت زيادی در حال مرگ هستند.
ايالت آچه در شمال جزيره سوماترای اندونزی مرکز يکی از شگفت انگيز ترين مجموعه ها از صدف های دريايی است.
«آندرو برد» از دانشگاه کوکِ استراليا می گويد: «صدف از لحاظ جانورشناسی يک همزيستی ميان حيوان و يک گياه تک ياخته ای است. افزايش گرمای آب اقيانوس باعث اختلال در اين همزيستی و رنگ باختن و شفاف شدن بخش گياهی صدف ميشود و ميتوان از درون آن را مشاهده کرد.»
آقای «برد» می گويد: «نرخ مرگ و مير صدف ها بيسابقه است. نرخ مرگ و مير صدف ها در آبهای نزديک آچه و حوالی جزيره کوچکی بنام پولااووِ تقريبا ۸۰ درصد است و تعدادی از ظريف ترين انواع صدف ها کاملا از بين رفته اند.»
بی رنگ شدن صدف ها در مناطقی اتفاق افتاده است که بيش از بقيه در معرض موج گرمای ناشی از پديده «النينو» در سه سال پيش بودند.
«آندرو برد» اضافه می کند که «تصور می کنم پديده بی رنگ شدن صدف ها به دليل افزايش دمای آب است، و گرم شدن آب و هوا محققا در وخيم تر شدن اوضاع موثر بوده است. مرگ و مير صدف ها در ناحيه ای بنام دريای آندامان در شمال سوماترا اتفاق افتاده است دريای آندمان از لحاظ زيست محيطی يک سيستم خود کفا است و زندگی صدف های يک ناحيه از آن به صدف ها در نواحی ديگر همين سيستم وابسته است و به همين صورت، نابودی دسته ای از آنها باعث سرعت گيری نابودی بقيه ميشود.»
دکتر «برد» از اقدامات محلی در مقابله با پديده از بين رفتن صدف ها ستايش کرده و می گويد: «مديريت محلی در مبارزه با پديده بی رنگ شدن صدف ها يک سيستم سنتی ست که به سيستم پانگ ليما لااوت مشهور است. در اين نوع از مديريت به ويژه بر کاهش فعاليت های انسانی، مثل کمتر استفاده کردن از وسائل ماهيگيری صنعتی در اين مناطق تاکيد ميشود که اثر خوبی داشته است. اما واقعيت اين است که عواملی مثل گرم شدن دمای آب که خارج از کنترل سيستم های محلی است، تمام دستآوردها در اين زمينه را در مدت کوتاهی از بين برده است.»