«زمان موازی» نمایشی است با الهام از سرگذشت «ولید دقا» – یک عرب شهروند اسرائیل – که سال ۱۹۸۴ به جرم قتل یک سرباز اسرائیلی به حبس ابد محکوم شد.
تابستان امسال، هنگامی که نمایش به کارگردانی بشار المرقوس برای اولین بار به روی صحنه رفت، خشم دست راستی های اسرائیل را برانگیخت، وزیر فرهنگ اسرائیل از نمایش انتقاد کرد و نفتالی بنت، وزیر آموزش آن کشور که از راستگرایان افراطی است، جلوی سفر دانش آموزان عرب اسرائیلی برای تماشای نمایش را گرفت.
روزنامه گاردین روز ۱۴ ژوئن نوشت دولت اسرائیل تصمیم به قطع بودجه تئاتر المیدان گرفته؛ اما متهم شده که جلوی اجرای نمایش های طرفدار فلسطینیان را می‌گیرد.
در نهایت، نمایش این هفته در رام الله به روی صحنه رفت و با استقبال انبوه تماشاگران رو به رو شد. تماشاگران تئاتر نمایش را تنها سلاح خود می‌دانند و می گویند به جز کلام، سلاحی برای جنگیدن و رساندن صدایشان به گوش دنیا ندارند. آنها می‌گویند دنیا در برابر ظلمی که به فلسطینیان می‌رود سکوت کرده، و فلسطین تنها منطقه تحت اشغال در تمام دنیاست.
بازیگران اصلی نمایش «زمان موازی» اسرائیلی و تحصیلکرده رشته تئاتر در دانشگاه حیفا هستند. آنها می‌گویند این نمایش برایشان تجربه‌ای متفاوت بود. هنری اندراوز، بازیگر نقش ولید، می‌گوید اجرای نقش زندانی برایش تجربه ای بود که شخصاً روی او تأثیر گذاشته. او می‌گوید: «برای این که در قالب نقش ولید بروم مدت ها روی وضعیت زندانی ها مطالعه کردم. بین بازی کردن نقش زندانی در نمایش و درک این که یک زندانی هر روز چه می‌کشد و هر لحظه چه احساسی دارد، تنها یک تار مو فاصله است. نمی‌دانیم زندانی همان طور که ما تصور می‌کنیم، تمام وقت احساس یک قهرمان را دارد، یا او هم انسانی است مثل بقیه ما.»
شیدن کانبورا، بازیگر نقش نامزد ولید، هم بسیار تحت تأثیر زندگی زنی قرار گرفته که نقشش به او محول شده بود. خودش می‌گوید واقعاً می خواستم بدانم یه نفر چطور می تواند عاشق فرد دیگری باشد که نزدیک – ولی در عین حال این همه دور است. نامزد ولید خیلی قوی است که عشق و آرمان برایش ورای هر چیز دیگری است.
سلوا نقاره – مشاور هنری تئاتر المیدان می‌گوید تئاتر بر سر اجرای نمایش متضرر شده؛ او قصد اقامه دعوی دارد و می‌خواهد از تأمین بودجه برای نمایش های بعدی اش اطمینان حاصل کند: «تصمیم نهایی تئاتر المیدان این است که به دیوان عالی شکایت کنیم؛ چون برای تئاتر وقت کشی مثل مرگ تدریجی است. طرف مقابل ما – یعنی وزارت آموزش – مثل دیوار رو به روی ما ایستاده؛ و هیچ دیالوگی با ما ندارد. انجام درخواستهای آنها برای ما غیرممکن است.»
مقصد بعدی نمایش، اورشلیم و سپس بلندی های جولان است؛ و قرار است در ماه آینده در چند کشور اروپایی به روی صحنه برود.