انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا به دور دوم کشیده شد. این اولین انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا پس از پایان جنگ داخلی ۵۰ ساله میان دولت و شورشیان مسلح به شمار می رود.
«ایوان دوکو» کاندیدای راست گرا و سناتور سابق، ۳۹ درصد از ۱۹ میلیون رای اخذ شده را بدست آورد. از سوی دیگر «گوستاو پترو» که یک شورشی چپگرای سابق و شهردار بوگوتا بوده، ۲۵ درصد آراء را بدست آورد.
چون هیچ یک از کاندیداها ۵۰ درصد آراء را کسب نکرده اند، انتخابات به دور دوم کشیده شده است.
آقای «دوکو» از حمایت رئیس جمهوری سابق کلمبیا، الوارو اوریبه برخوردار است. قانون اساسی او را از کاندید شدن برای بار سوم منع کرده است. اوریبه به خاطر صدور دستور حملات نظامی نابود کننده به گروه های شورشی در زمانی که رئیس جمهوری کلمبیا بود محبوبیت بخش زیادی از مردم را به همراه دارد.
گوستاو پترو در کارنامه خود ستایش از هوگو چاوز، رهبر سابق سوسیالیست ونزوئلا را دارد که منتقدان به این امر اشاره می کنند.
نتیجه انتخابات می تواند بر توافق صلح میان دولت کلمبیا و شورشیان اثرات زیادی بگذارد. پترو از توافق صلح حمایت می کند اما دوکو وعده داده است که آن را بازنویسی کند.
در جریان جنگ داخلی کلمبیا ۲۵۰ هزار نفر کشته و ۶۰ هزار نفر ناپدید شدند و بیش از ۷ میلیون نفر خانه های خود را ترک کردند. رئیس جمهوری کلمبیا توانست قرارداد صلح بین حکومت و شورشیان را امضا کند.
