معامله با ایران این روزها به دلیل تحریم های غرب، بسیار پیچیده و معادل خطر کردن است. رویترز در گزارشی اختصاصی به تحریم ها و تاثیر آن بر تجارت ذغال سنگ و فولاد در ایران پرداخته که برگردان آن را در ادامه در می خوانید.
تجارت ذغال سنگ ایران در حال شکوفایی است. این شکوفایی با بهره گیری از حسابهای متعدد بانکی، شمار زیادی کشتی که به شکل مخفی کالا حمل می کنند، و واسطه های پنهان، تبلور یافته و نمادی از کوشش دولت ایران است برای دور زدن تحریم های غرب و اجتناب از فروپاشی اقتصاد صنعتی ایران.
تحریم های شدیدی که از سوی اتحادیۀ اروپا و ایالات متحده علیه ایران اعمال شده، منتج به آن شده که بسیاری از کمپانی های خارجی از جمله شرکت های حمل و نقل، به معاملات خود با ایران پایان دهند و قراردادهایشان را با دولت ایران لغو کنند.
گزارشها حاکی از آن است که تولیدکنندگان ذغال سنگ در اوکراین، مادۀ خام این محصول را به ایران می فروشند. یک منبع تجارت ذغال سنگ بریتانیا به خبرگزاری رویترز می گوید:«پیش تر، ایران مقدار زیادی ذغال کک از استرالیا می خرید تا خود کک تولید کند، اما در پی تشدید تحریم ها علیه ایران این روند متوقف شده و ایران را به خرید کک از اوکراین واداشته است.»
از آنجا که اتحادیۀ اروپا هفتۀ گذشته فروش فولاد را به ایران تحریم کرد، نیاز آن کشور به ذغال سنگ اکنون افزون شده؛ چرا که خود باید فولاد تولید کند. تحلیلگران صنعت فولاد می گویند ایران یکی از کشورهایی است که روندی روبه رشد در فرایند تولید فولاد درپیش گرفته و از این روی به مواد خام فولاد نیازی فزاینده پیدا کرده است و باید مقادیر بیشتری ذغال کک برای روند تولید، تهیه کند.
اوکراین از این تجارت عمده (که برای آن کشور ماهانه نزدیک به بیست و پنج میلیون دلار سودآوری دارد) بهره می برد و خرسند است.
کارشناسان اقتصادی معتقدند شرایط کنونی ایجاب می کند که تنها کشورهایی با ایران وارد معامله شوند که حاضر باشند خطر کنند و معاملاتی را ترتیب دهند که آمیخته ای از ارزهای گوناگون برای آن به کارآید. این معجون ارزی، شامل روبل روسیه هم می شود.
بازرگانان اوکراینی که با ایران معاملات ذغال سنگ انجام می دهند، می گویند اغلب از بانکهای لبنانی برای جابه جا کردن نقدینگی استفاده می کنند، چون بانکهای لبنان در ایران شعبه دارند و فعالند. شماری از این بازرگانان می گویند حتی برای تجارت بین ایران و اوکراین، باید از کشورهای واسطه استفاده کرد؛ یا لبنان یا سوریه.
این روزها تجارت با ایران دشوار و پیچیده، اما البته بسیار سودآور است، و عوامل متعددی، به ویژه واسطه ها، برای پنهان کردن معاملات باید راه های گریز گوناگونی بیابند. برای فروشندگانی چون فروشندگان اوکراینی، به گفتۀ خودشان، مشکل تر از همه آن است که نمی دانند خریدارشان چه کسی یا کسانی هستند، یعنی تنها واسطه ها را می شناسند و اطلاعی از هویت طرف دیگر معامله ندارند و فقط می دانند که ایرانی است.
آمار رسمی دولت اوکراین نشان می دهد که حجم صادرات آن کشور به ایران طی هشت ماه اول سال جاری میلادی، نسبت به همین مدت زمان درسال گذشته، ده درصد افزایش یافته و ارزش آن به هشتصد میلیون دلار رسیده است.
وزارت خزانه داری آمریکا می گوید تاکتیهای دیگری از قبیل تغییر مالکیت کشتی ها، برافراشتن پرچم های کشورهای دیگر بر فراز کشتی ها، و جعل مدارک معاملات کالا، در میان راهکارهایی است که برای مخفی نگاه داشتن معاملات با ایران اعمال می شود.
کارشناسان بازار سرمایه می گویند ایران نگران بودجه خود است و این، نگرانیِ به جایی است که ناشی از ادامۀ کاهش درآمد حاصل از معاملات بازرگانی با ایران است و سبب می شود دولت جمهوری اسلامی مطمئن نباشد که بتواند در دراز مدت مبلغ فعلی یارانه ها را به مردم بپردازد.
محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران، به ویژه طی چند هفتۀ اخیر به سبب اعمال سیاست های اقتصادی که از سوی بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران، سیاست های نادرست و نابه جا خوانده می شود، مورد انتقاد بوده است.
تجارت ذغال سنگ ایران در حال شکوفایی است. این شکوفایی با بهره گیری از حسابهای متعدد بانکی، شمار زیادی کشتی که به شکل مخفی کالا حمل می کنند، و واسطه های پنهان، تبلور یافته و نمادی از کوشش دولت ایران است برای دور زدن تحریم های غرب و اجتناب از فروپاشی اقتصاد صنعتی ایران.
تحریم های شدیدی که از سوی اتحادیۀ اروپا و ایالات متحده علیه ایران اعمال شده، منتج به آن شده که بسیاری از کمپانی های خارجی از جمله شرکت های حمل و نقل، به معاملات خود با ایران پایان دهند و قراردادهایشان را با دولت ایران لغو کنند.
گزارشها حاکی از آن است که تولیدکنندگان ذغال سنگ در اوکراین، مادۀ خام این محصول را به ایران می فروشند. یک منبع تجارت ذغال سنگ بریتانیا به خبرگزاری رویترز می گوید:«پیش تر، ایران مقدار زیادی ذغال کک از استرالیا می خرید تا خود کک تولید کند، اما در پی تشدید تحریم ها علیه ایران این روند متوقف شده و ایران را به خرید کک از اوکراین واداشته است.»
از آنجا که اتحادیۀ اروپا هفتۀ گذشته فروش فولاد را به ایران تحریم کرد، نیاز آن کشور به ذغال سنگ اکنون افزون شده؛ چرا که خود باید فولاد تولید کند. تحلیلگران صنعت فولاد می گویند ایران یکی از کشورهایی است که روندی روبه رشد در فرایند تولید فولاد درپیش گرفته و از این روی به مواد خام فولاد نیازی فزاینده پیدا کرده است و باید مقادیر بیشتری ذغال کک برای روند تولید، تهیه کند.
اوکراین از این تجارت عمده (که برای آن کشور ماهانه نزدیک به بیست و پنج میلیون دلار سودآوری دارد) بهره می برد و خرسند است.
کارشناسان اقتصادی معتقدند شرایط کنونی ایجاب می کند که تنها کشورهایی با ایران وارد معامله شوند که حاضر باشند خطر کنند و معاملاتی را ترتیب دهند که آمیخته ای از ارزهای گوناگون برای آن به کارآید. این معجون ارزی، شامل روبل روسیه هم می شود.
بازرگانان اوکراینی که با ایران معاملات ذغال سنگ انجام می دهند، می گویند اغلب از بانکهای لبنانی برای جابه جا کردن نقدینگی استفاده می کنند، چون بانکهای لبنان در ایران شعبه دارند و فعالند. شماری از این بازرگانان می گویند حتی برای تجارت بین ایران و اوکراین، باید از کشورهای واسطه استفاده کرد؛ یا لبنان یا سوریه.
این روزها تجارت با ایران دشوار و پیچیده، اما البته بسیار سودآور است، و عوامل متعددی، به ویژه واسطه ها، برای پنهان کردن معاملات باید راه های گریز گوناگونی بیابند. برای فروشندگانی چون فروشندگان اوکراینی، به گفتۀ خودشان، مشکل تر از همه آن است که نمی دانند خریدارشان چه کسی یا کسانی هستند، یعنی تنها واسطه ها را می شناسند و اطلاعی از هویت طرف دیگر معامله ندارند و فقط می دانند که ایرانی است.
آمار رسمی دولت اوکراین نشان می دهد که حجم صادرات آن کشور به ایران طی هشت ماه اول سال جاری میلادی، نسبت به همین مدت زمان درسال گذشته، ده درصد افزایش یافته و ارزش آن به هشتصد میلیون دلار رسیده است.
وزارت خزانه داری آمریکا می گوید تاکتیهای دیگری از قبیل تغییر مالکیت کشتی ها، برافراشتن پرچم های کشورهای دیگر بر فراز کشتی ها، و جعل مدارک معاملات کالا، در میان راهکارهایی است که برای مخفی نگاه داشتن معاملات با ایران اعمال می شود.
کارشناسان بازار سرمایه می گویند ایران نگران بودجه خود است و این، نگرانیِ به جایی است که ناشی از ادامۀ کاهش درآمد حاصل از معاملات بازرگانی با ایران است و سبب می شود دولت جمهوری اسلامی مطمئن نباشد که بتواند در دراز مدت مبلغ فعلی یارانه ها را به مردم بپردازد.
محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران، به ویژه طی چند هفتۀ اخیر به سبب اعمال سیاست های اقتصادی که از سوی بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران، سیاست های نادرست و نابه جا خوانده می شود، مورد انتقاد بوده است.