سالانه بيش از ۳ ميليون نفر در اثر بيماری های ناشی از آلودگی آب جان خود را از دست می دهند.
آب در دنيا زياد است، لااقل در بعضی قسمتهای دنيا. در پاکستان، آب خيلی بيشتر از حد نياز است، بر خلاف روسيه، که اخيراً از هوای گرم، آتش، و خشکسالی، آسيب ديده است.
آب آشاميدنی سالم و مطمئن، مسئله ديگری است. با وجود پيشرفت های بسيار، همچنان بخش بزرگی از جمعيت دنيا، به تجهيزات آب و فاضلاب سالم دسترسی کافی ندارند.
کاترين بليس، معاون مرکز جهانی سياستگذاری بهداشت، متعلق به مرکز مطالعات بين المللی و استراتژيک در واشنگتن است.
خانم بليس می گويد که نزديک به يک ميليارد نفر، دسترسی به منبع قابل اطمينانی از آب آشاميدنی ندارند. چه در منزل خود، يا حتی در حياط، يا خيابان محل زندگی شان. جايی که بتوانند از آن، برای خانواده خود، آب آشاميدنی مطمئن تهيه کنند.
بيماری های ناشی از آلودگی آب، هر ساله، باعث مرگ حدود ۳ و نيم ميليون نفر می شود. به گفته يونيسف، صندوق کودکان سازمان ملل متحد، روزانه ۵ هزار کودک در اثر اسهال می ميرند.
اندرس برنتل، مدير اجرايی موسسه بين المللی آب در استکهلم، بانی هفته جهانی آب است. او می گويد تلفات ناشی از اين مسأله، تمام حوادث و جنگ ها را تحت الشعاع قرار می دهد؛ مسأله ای که حل آن بسيار ساده است، همچنان تاثيری به اين بزرگی بر زندگی مردم دارد، و اين يک فاجعه است.
به گفته آقای برنتل، مسئله کيفيت آب، تنها منحصر به کشورهای در حال توسعه نيست. او می گويد يکی از مشکلاتی که امروزه با آن روبرو هستيم، گسترش مواد شيميايی، خصوصاً از منازل است. مسائلی همچون تغييرات آب و هوايی، شهرهای شلوغ، صنعتی شدن، و کشاورزی، همگی، بر منابع آبی و کيفيت آن، تاثير می گذارند.
در حالی که سيلاب ها در پاکستان فرو می نشينند، مقامات بهداشتی می گويند بيماری های ناشی از آلودگی آب و کمبود آب سالم، چالش های جديدی را در پی خواهند داشت. به گزارش سازمان ملل متحد، تا کنون ۳ و ۶ دهم ميليون هکتار زمين قابل کشت، و يک و ۲ دهم ميليون دام، از دست رفته اند. حدود ۱۶۰۰ نفر کشته، و ميليونها نفر آواره شده اند.