در پی انتشار خبر جان باختن ساسان نیک‌نفس، زندانی سیاسی در ایران، برخی از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری نسبت به بی‌توجهی مقام‌های قضایی به جان زندانیان در ایران واکنش نشان دادند.
سازمان حقوق بشر ایران بی‌توجهی مقام‌های قضایی به جان و سلامت زندانیان سیاسی، فعالان مدنی، و مدافعان حقوق بشر در زندان‌های ایران را عامدانه خواند و آنها را مسئول قتل این زندانیان دانست.
محمود امیری‌مقدم، مدیر این نهاد حقوق بشری، با نام بردن از ابراهیم رئیسی و آیت‌الله علی خامنه‌ای، آنها را مسئول بازداشت، آزار، و مرگ زندانیان سیاسی و عقیدتی دانست و گفت: «محرومیت زندانیان از حق درمان، مصداق شکنجه است. ما پیشتر بارها و به خصوص در پی درگذشت بهنام محجوبی از جامعه جهانی خواسته‌ایم تا توجه جدی‌تری به مساله شکنجه و مرگ زندانیان در ایران نشان دهد. مقام‌های جمهوری اسلامی باید در قبال مرگ ساسان نیک نفس پاسخگو شناخته شوند.»
کانون مدافعان حقوق‌بشر نیز با اشاره به مرگ ساسان نیک‌نفس می‌گوید: «طبق قوانین بین‌المللی مراقبت‌های بهداشتی و حفاظت از سلامت و جان زندانیان به‌عهده حکومت است. اما مقامات جمهوری اسلامی با ممانعت از دسترسی به خدمات پزشکی، نوعی شکنجه و نقض تعمدی حق سلامت و حیات را بر زندانیان تحمیل می‌کنند.»
این نهاد حقوق بشری با اشاره به اطلاعیه سازمان زندان‌ها که پس از ۷۲ ساعت بی‌خبری خانواده این زندانی سیاسی از سرنوشت او منتشر، و مرگ او را تایید کرد، می‌گوید که «اعتراف سازمان زندان‌ها به ۳۵ بار ویزیت ساسان نیک‌نفس در زندان توسط پزشک متخصص در مدت یازده ماه حبس» مؤید اظهارات وکیل و همبندی‌های وی درباره بیمار بودن آقای نیک نفس و نقض گسترده حقوق وی او است.
زرتشت احمدی‌راغب، فعال مدنی و همبندی سابق ساسان نیک‌نفس، نیز با اشاره به بیماری‌های این زندانی سیاسی به صدای آمریکا گفت: «مریض بود و تلاش داشت تا آزاد شود. اما هیچ حرفی از خودکشی نمی‌زد.»
پیشتر علی شریف زاده، وکیل مدافع ساسان نیک‌نفس، به صدای آمریکا گفته بود که این زندانی سیاسی به بیماری‌های متعددی از جمله اعصاب و روان، دیابت و بیماری کبد مبتلا بوده و پس از انتقال به زندان با درخواست وکیل مدافع به پزشکی قانونی ارجاع شد. اما به گفته وی، عدم تحل حبس تایید نشد و تنها در نظریه پزشک قانون اعلام شد که آقای نیک نفس باید «در زندان تحت نظارت درمان و دارو» قرار بگیرد.
بنا بر اطلاعات موجود پیشتر نیز برخی دیگر از زندانیان همچون افشین اسانلو، فعال کارگری، و بهنام محجوبی، از دراویش گنابادی، به دلیل عدم دسترسی به رسیدگی پزشکی مناسب، جان خود را از دست دادند. علیرضا رجایی، روزنامه‌نگار، نیز چشم راست و بخش‌هایی از فک و عضلات صورت خود را در پی عدم تشخیص به‌موقع سرطان و خودداری مسئولان از اعزام او به بیمارستان از دست داده است.
