یک زندانی سیاسی در ایران بیش از ۲۰ سال است که بدون حتی یک روز مرخصی، در زندان به سر می‌برد.
وحید ماسوری، برادر سعید ماسوری زندانی سیاسی، در گفتگو با صدای آمریکا ضمن بیان این موضوع، شرایط جسمی این زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد را نامناسب توصیف کرد و گفت او که در طول این سال‌ها با مشکلات متعدد جسمی از جمله مشکلات گردن، لثه و دندان، و کمردردهای شدید روبرو بوده، حتی یک روز هم برای معاینه پزشکی به مرخصی اعزام نشده است.
برادر این زندانی سیاسی می‌گوید: «در این سال‌ها برای گرفتن مرخصی بارها به دادگاه انقلاب و قاضی پرونده نامه دادیم؛ ولی تلاش‌ها بی‌ثمر بود و هیچ پیگیری نمی‌شد؛ چون سعید نامه‌هایی را در رابطه با شرایط زندان، وضعیت زندانی‌ها و شرایط زندانی‌هایی قبل از اعدام، منتشر کرده بود.»
وحید ماسوری می‌گوید وقتی اعضای خانواده برای گرفتن مرخصی به دادگاه مراجعه می‌کردند به آنها گفته می‌شد با سعید ماسوری صحبت کنند و از او بخواهند «کمتر حرف بزند، نامه ننویسد، و اخبار زندان را بیرون ندهد.» وی همچنین افزود در دادگاه، خانواده آقای ماسوری را تهدید می‌کردند و می‌گفتند اگر سعید ماسوری ساکت نشود برای او حکم جدید صادر خواهد شد.
آقای ماسوری می‌گوید که برادرش اواخر دهه ۶۰ برای تحصیل به کشور نروژ مهاجرت کرد و در همان زمان به سازمان مجاهدین خلق پیوست. او در رابطه با بازداشت برادرش به صدای آمریکا گفت: «دست‌کم پنج سال از سعید بی‌خبر بودیم تا اردیبهشت سال ۱۳۸۰ از وزارت اطلاعات با ما تماس گرفتند و گفتند سعید دستگیر شده است. ما خبر نداشتیم که او به ایران برگشته است. وقتی در جریان دستگیری قرار گرفتیم، بعد از کلی پیگیری فهمیدیم در زندان اهواز است. با نامه‌نگاری‌های فراوان و گرفتن نامه از دادگاه انقلاب به زندان اهواز رفتیم و توانستیم با او ملاقات کنیم.»
به گفته برادر این زندانی سیاسی، سعید ماسوری در تاریخ ۱۹ دی سال ۱۳۷۹ به همراه غلامحسین کلبی در اندیمشک، به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق بازداشت شد و مدت ۱۳ ماه را در زندان اهواز در حبس انفرادی سپری کرد. او تیر ماه سال ۱۳۸۱ به زندان اوین منتقل شد. در ابتدا او را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ این زندان محبوس کرده بودند، اما بعد به بند عمومی ۲۰۹ منتقل شد.
وی در رابطه با احکام صادر شده برای سعید ماسوری نیز به صدای آمریکا گفت که برادرش اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۱ در شعبه شش دادگاه انقلاب تهران در دادگاهی ده دقیقه ای محاکمه شد. او روز شنبه ۴ خرداد ماه همان سال به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «همکاری با سازمان مجاهدین» به اعدام محکوم شد. آن حکم در شعبه ۳۱ دیوان عالی به تایید رسید و به شعبه ۶ اجرای احکام دادگاه انقلاب ارجاع داده شد.
آقای ماسوری در ادامه به صدای آمریکا گفت: «در سیستم جمهوری اسلامی نه کسی کاری می‌کرد و نه جوابی می‌دادند. آنها تنها می‌گفتند حکم، اعدام است. می‌گفتند [سعید ماسوری] قصد داشت کاری انجام دهد، ولی به محض ورود به ایران بازداشت شد. این در حالی است که سعید جرمی نکرده بود.»
به گفته وحید ماسوری، پس از صدور حکم اعدام، اعضای خانواده او در خارج از کشور به سازمان‌های حقوق بشری نامه فرستادند و فشارهای بین‌المللی باعث شد حکم اعدام در سال ۱۳۸۶ با یک درجه تخفیف به حبس ابد و تبعید به زندان رجایی شهر کرج، کاهش پیدا کند. سعید ماسوری در سال ۱۳۸۸ به آن زندان تبعید شد.
آقای ماسوری می‌گوید: «طبق قوانین جمهوری اسلامی مدت زمان حبس ابد ۳۰ سال است. همچنین طبق قوانین مجازات اسلامی که در سال‌های اخیر تصویب شده است، هر زندانی که یک سوم حبسش را گذرانده باشد می‌تواند حکم تعلیق و یا آزادی مشروط بگیرد؛ در صورتی که سعید آزادی مشروط که هیچ، یک ساعت هم مرخصی نگرفته است.»
دی ماه سال ۱۳۹۸ مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی طرح کاهش مجازات حبس تعزیری با ماده ۳ موافقت کرد. براساس ماده ۳ این طرح عبارت «حبس بیش از ۲۵ سال» در ذیل درجه یک ماده (۱۹) قانون مجازات اسلامی مصوب یکم اردیبهشت ۱۳۹۲ به عبارت «حبس بیش از ۲۵ سال تا ۳۰ سال» اصلاح و تبصره شش مبنی بر این که حبس‌های ابد غیرحدی مقرر در قانون به حبس درجه یک تبدیل شود، به آن اضافه شد.
وحید ماسوی می‌گوید: «مادرم، مادر بودن را با سعید که فرزند اولش بود تجربه کرد؛ اما در این سال‌ها به بیماری افسردگی مبتلا شد و در حال حاضر فراموشی دارد و به یاد ندارد من یا باقی فرزندانش که چهار دختر هستند کجا زندگی می‌کنیم. اما روز چهارشنبه که روز ملاقات سعید است را به هیچ عنوان فراموش نمی‌کند.»
برادر این زندانی سیاسی ضمن اعلام قطع امید از مقامات جمهوری اسلامی «بیست سال زندگی در زندان» را وحشتناک خواند و گفت: «شاید جمهوری اسلامی ترجیح می‌دهد افرادی مثل سعید از بین بروند یا خودشان آنها را بکشند تا نه صدایی از آنها باشد، نه اسمی، و نه کسی بخواهد پیگیر کار آنها شود. اما ما خواهش می‌کنیم هر کسی که می‌تواند نامه یا درخواستی به سازمان ملل یا عفو بین الملل بنویسد تا شاید همانطور که توانستیم با فشارهای بین‌المللی حکم اعدام سعید را به ابد برسانیم آزادی مشروطش را هم بگیریم یا حداقل مرخصی بگیریم تا با خانواده باشد.»
وزارت خارجه آمریکا بارها برخوردهای خشونت آمیز حکومت جمهوری اسلامی با مردم ایران به بهانه‌های مختلف، و نقض مکرر و مداوم حقوق شهروندان ایران، از جمله حق آزادی بیان و آزادی مطبوعات، توسط عوامل رژیم را محکوم کرده است.