چند ساعت پيش از آغاز نشست امروز، پنجشنبه، گروه ۲۰ رهبران ثروتمندترين کشورهای جهان در کره جنوبی، پرزيدنت اوباما، رييس جمهوری آمريکا، و هو جينتائو، رييس جمهوری چين، گفتگوهای دوجانبه ای داشتند که طی آن دوطرف آمادگی خود را برای همکاری در راه يابی جهت حل و فصل معضلات اقتصادی و سياسی پيش روی در اين نشست، ابراز داشتند.
نيويورک تايمز نوشته است در آستانه نشست پيش روی بيست قدرت بزرگ اقتصادی در سئول، ايالت متحده از سوی چين با چالش بزرگی مواجه شده است.
اين روزنامه می نويسد خبرگزاری دولتی چين با اشاره به تصميم خزانه داری آمريکا مبنی بر تزريق پول بيشتر به اقتصاد آمريکا، در مورد کاستی های جدی در الگوی رشد اقتصادی و مديريتی دولت واشنگتن، هشدار داده و پيش بينی کرده است که اين کاستی ها توانايی ايالات متحده را در بازپرداخت ديون خارجی خود، به طور جدی پايين خواهد آورد.
در همين حال بان کی مون، دبير کل سازمان ملل، می گويد که رهبران ثروتمندترين کشورهای جهان را تشويق خواهد کرد تا از توجه به نيازمندترين مردم جهان دست نکشند.
دبيرکل سازمان ملل متحد برای شرکت در اجلاس سران گروه ۲۰ درسئول به سر می برد. او روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: «تمام کوشش خود را بکار می برد تا اطمينان حاصل کند بيست قدرت بزرگ اقتصادی جهان بر نيازهای کشورهای در حال توسعه، تمرکز کنند.»
بان کی مون می گويد: «اکنون در سئول ، گروه ۲۰، تحت رهبری رياست جمهوری کره، برای نخستين بار به مسائل توسعه می پردازد. اين يک فرصت بزرگ است. من، به عنوان دبير کل سازمان ملل متحد، به نوبه خودتلاش می کنم تا اطمينان حاصل شود که رهبران بزرگترين و قوی ترين اقتصادهای جهان راه حل هايی را برای فقيرترين و آسيب پذيرترين مردم در سراسر جهان در برنامه های خود، جای دهند.»
آقای بان همچنين کره شمالی و جنوبی را به از بين بردن روابط تيره و تار بين دو کره از طريق گفت و گو، تشويق کرد . گفت: «من انتظار دارم که در ابتدا همه مسائل جاری بين کره شمالی و جنوبی به طور مسالمت آميز و از طريق گفتگو، با راه حل هايی دو جانبه و در چارچوب منطقه ای، حل و فصل شود.»
دبير کل سازمان ملل گفت که سه پيام حياتی برای گروه ۲۰ آورده است: «نخست اينکه کشورهای توسعه يافته بايد به وعده های خود در سازمان ملل متحد در جهت اهداف توسعه هزاره عمل کنند. دوم، سرمايه گذاری بايد جايی انجام شود که بيشترين نياز و بهترين نتيجه را دارد مانند سرمايه گذاری در امنيت غذايی و سلامت زنان و کودکان. و سوم آنکه کشورها بايد در مبارزه با تغييرات آب و هوايی، پيشرفت کنند.»