روز شنبه به دعوت موقوفه کارنگی برای صلح، سه تن از کارشناسان مسائل ايران به بررسی آينده اعتراض های ضد دولتی در ايران و راه های پيشبرد مبارزات غيرخشونت آميز پرداختند. اين پنل با حضور روبرتو توسکانو، سفير سابق ايتاليا در ايران، رامين جهانبگلو، استاد علوم سياسی دانشگاه تورنتو، و کريم سجادپور، کارشناس موقوفه کارنگی برگزار شد.
شرکت کنندگان در نشست با اشاره به شباهت ها و اختلافات اعتراض های مردمی در ايران و ديگر کشورهای منطقه تاکيد داشتند مبارزات غيرخشونت آميز راه را برای استقرار نهادهای مستحکم دموکراتيک در ايران فراهم خواهد کرد. سفير سابق ايتاليا در ايران در گفتگو با صدای آمريکا تاکيد کرد که تاکنون مطالبات جنبش سبز بيشتر سياسی بود ولی اين جنبش بايد مطالبات اقتصادی مردم را نيز مورد توجه قرار دهد تا نفوذ بيشتری در ميان طبقات مختلف پيدا کند.
آقای توسکانو می گويد: «موفقيت اوليه جنبش سبز را می توان ناشی از طرح خواستی مشخص در خصوص نتيجه انتخابات دانست که در شعار "رای من کجاست" تبلور يافت. به نظر من اکنون اين خواست بايد وسعت پيدا کند تا امکان جلب حمايت گروه های وسيعتری از جامعه ايران فراهم شود. مردم عادی در پی ايدئولوژی نيستند بلکه نگران زندگی روزمره خود هستند. آنها در پی عدالت اجتماعی و تامين اقتصادی هستند. جريان های سياسی نمی توانند تنها به تقبيح حاکميت موجود بپردازند آنها بايد به مردم بگويند که در عوض چه چيزی ارائه می دهند. به نظر من اين راهی است که جنش سبز بايد پيگيرد.»
سفير پيشين ايتاليا در ادامه گفت: «البته بايد توجه داشت که بدی وضعيت اقتصاد در ايران، به معنی فقر مطلق نيست. ايران از جهت اقتصادی، به طور نسبی وضع بهتری از بسياری از کشورهای منطقه دارد. بعد از ايران من سفير ايتاليا در هند بودم. افراد فقير در ايران مثل افراد فقير در هند نيستند. طبقه فقير در ايران حداقل چيزی برای خوردن دارد. اما آنچه که مردم را عصبانی می کند و به مخالفت با دولت بر می انگيزد بی عدالتی و امتيازات خاص برای عده ای خاص است. در ايران، همچون برخی ديگر از کشورها، ما شاهد اين پديده ايم. مردم خواهان کسب عدالت بيشترند. در ايران برنامه های تامين اجتماعی وجود دارد اما اين برنامه ها بايد بهبود پيدا کند و امکان پرداخت به اين خواست ها وجود دارد.»