لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۱:۳۷

عملیات احیای قلبی- ریوی بدون تنفس مصنوعی نیز موثر است


در عملیات احیای قلبی - ریوی، این فشردن سینه است که واقعا جان افراد را نجات می دهد و نه تنفس مصنوعی دهان به دهان.
در عملیات احیای قلبی - ریوی، این فشردن سینه است که واقعا جان افراد را نجات می دهد و نه تنفس مصنوعی دهان به دهان.

نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد که در عملیات احیای قلبی - ریوی، این فشردن سینه است که واقعا جان افراد را نجات می دهد و نه تنفس مصنوعی دهان به دهان.

عملیات احیای قلبی – ریوی یا CPR، حدود 50 سال است که به شکل مدرن خود است. دو اصل فشردن سینه و تنفس مصنوعی دهان به دهان، جان بسیاری را نجات داده است.

اکنون، نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد که در عملیات احیای قلبی - ریوی، این فشردن سینه است که واقعا جان افراد را نجات می دهد و نه تنفس مصنوعی دهان به دهان.

در این تحقیق، محققان بطور تصادفی از عده ای از افراد که با مراکز فوریت های پزشکی تماس می گرفتند و خبر وقوع یک حمله احتمالی قلبی را گزارش می دادند، می خواستند تا عملیات احیای قلبی - ریوی را بطور کامل ( یعنی فشردن سینه همراه با تنفس مصنوعی دهان به دهان ) انجام دهند و از عده ای دیگر نیز می خواستند تنها به فشردن سینه اقدام کنند.

این افراد، متخصص نبودند و افرادی عادی بودند که آموزش عملیات نجات را ندیده بودند. ماموران امداد به این افراد از طریق تلفن دستورات و مراحل عملیات احیای قلبی- ریوی را گام به گام اعلام می کردند.

نتیجه قابل توجه بود. آنگونه که آمار نجات یافتگان در زمان ترخیص از بیمارستان ها نشان می داد، بین تعداد کسانی که عملیات احیای قلبی - ریوی را بطور کامل یعنی همراه با تنفس مصنوعی دهان به دهان دریافت کرده بودند، و آن دسته که فقط فشردن سینه را دریافت کرده بودند، تفاوت آماری وجود نداشت.

دکتر توماس ریا از دانشگاه واشنگتن که سرپرستی این تحقیق را برعهده داشت می گوید:« ما دیدیم دوازده و نیم درصد از گروهی که تنها عمل فشار بر سینه را دریافت کرد، زنده از بیمارستان ترخیص شد.»

«گروهی که در عملیات احیای قلبی - ریوی علاوه بر فشردن بر سینه تنفس مصنوعی نیز دریافت کرد، یازده درصد زنده ماند. فشردن سینه به تنهایی، حداقل به اندازه فشار بر سینه همراه با تنفس مصنوعی مفید است.»

به نظر می رسد این نتایج با تصور بسیاری در تضاد باشد. فشار سینه به منظور به گردش در آوردن خون است، خونی که حاوی اکسیژن است و تنفس مصنوعی نیز اکسیژن می رساند. اما توماس ریا می گوید حتی اگر قلب ایستاده باشد، گلبول های قرمز خون همچنان حاوی اکسیژن هستند.

« بنابراین به دلیل ذخیره موجود اکسیژن در خون، در ابتدای عملیات انجام تنفس مصنوعی آن قدر مهم نیست که به خاطر آن در فشردن سینه وقفه ایجاد کنیم و وقت را صرف تنفس مصنوعی کنیم.»

افراد بسیاری که به انجام تنفس دهان به دهان برای یک غریبه بی میل هستند، در صورت انجام ندادن آن، ممکن است به انجام عملیات احیای قلبی - ریوی تمایل داشته باشند. توماس ریا می گوید تحقیقاتش با تاکید بر روش فشردن سینه، افراد بیشتری را به انجام عملیات احیای - قلبی ریوی تشویق می کند و احتمال زنده ماندن قربانیان حملات قلبی را افزایش می دهد.

«ما باید این کار را برای افراد غیر متخصص ساده کنیم. بنابرین، تاکید اصلی بر فشار دادن سینه است. هر قربانی ایست قلبی باید عملیات فشردن سینه را دریافت کند. فشردن سینه می تواند یک زندگی را نجات دهد. شما به بیمار آسیب نمی زنید. شما نمی توانید آن را غلط انجام دهید. این کار شما فقط به بیمار کمک می کند و شما تنها یک زندگی را نجات می دهید.»

تحقیقات توماس ریا و همکارانش در مجله New England Journal of Medicine منتشر شده است.

XS
SM
MD
LG