«این یک فیلم نیست» ساخته مشترک جعفر پناهی و مجتبی میرتهماسب در جشنواره جهانی فیلم کن به نمایش در آمد. این فیلم همراه با «به امیددیدار» ساخته محمد رسول اف به جشنواره جهانی فیلم کن رسید.
جشنواره جهانی فیلم کن همچنین اعلام کرد تا زمان لغو احکام صادره علیه جعفر پناهی و محمد رسول اف، همسو با دیگر جشنواره های جهانی فیلم، جعفر پناهی عضو غیابی و افتخاری هیئت داوران جشنواره خواهد بود.
«این یک فیلم نیست» یادآورعنوان تابلوی «این یک چپق نیست» اثر رنه مگریت نقاش سوررئالیست بلژیکی، تصویرگر یک روز زندگی جعفر پناهی فیلمساز ایرانی ست که در آن روز، در انتظار دریافت حکم دادگاه خود در آپارتمانش در برابر دوربین قرار می گیرد.
«این یک فیلم نیست» برخلاف تابلوی سوررئالیستی «این یک چپق نیست» رنه مگریت، فیلمی واقع گرایانه از جهانی سوررئالیستی ست، که طی آن جعفر پناهی روز دریافت حکم (۲۴ اسفند۱۳۸۸) در آپارتمان محل زندگی اش تصویر شده که با همسایه ها حرف می زند، با وکیلانش تلفنی گفت و گو می کند. با حیوان خانگی اش (یک آفتاب پرست) بازی می کند و همسایه اش در جستجوی سگش به سراغ پناهی می آید و دانشجویی که برای نوشتن پایان نامه فوق لیسانس اش در رشته هنر از پناهی یاری می گیرد. جعفر پناهی از مجتبی میرتهماسب که فیلمبرداری صحنه را برعهده دارد می پرسد این تصاویر را یک فیلم می خوانید؟
پناهی در جریان این روز، بخش هایی از یک فیلمنامه خود را می خواند. داستانی درباره دختری که برای راهیابی به دانشگاه خود را در خانه حبس کرده است. اشاره پناهی به حبس خودخواسته این دختر برای راهیابی به دانشگاه نشانه ای است به شکل های متنوع و گسترده و پنهان و آشکار حبس های خانگی در ایران. این فیلمنامه از سوی وزارت ارشاد اسلامی غیرقابل ساخت اعلام شده بود.
در همین حال روزنامه کیهان جشنواره جهانی فیلم کن را به دلیل نمایش دو فیلم از فیلمسازان ایرانی، که این روزنامه آنان را «مجرم» دانسته، مورد حمله قرار داده است.