بخش اعظم يک ميليون و چهار صد هزار بشکه نفت خامی را که کانادا روزانه صادر می کند از منطقه آلبرتای آن کشور به جنوب منتقل می شود.
اين ميزان نفت خام از مناطقی شنی و پراز چاله های بسيار بزرگ نفتی تامين ميشود که اين منطقه از کانادا را به منطقه ای مهم تبديل کرده است که نه تنها از نظر استراتژيک که ازنظر اقتصادی تبديل به بخشی بسيار مهم و حساس شده است. اين درحالی است که متخصصان و طرفداران محيط زيست اين بخش آلبرتای کانادا را به جهنم تشبيه می کنند و خواهان متوقف شدن عمليات استخراج نفت خام از آن هستند.
روزانه بيش از يکصد و هفتاد ميليارد بشکه نفت خام درچاله های نفتی درميان شن اين منطقه متروک وجود دارد.
در فرايند استخراج نفت، شن، سفال وگل وبرخی ديگر از موادی که همراه نفت هستند از آن جدا می شوند تا ماده باقيمانده را به سوخت ديزل و نفت تبديل کنند.
آن ماری توتان، معاون رييس شرکت عمليات نفتی موسوم به سان کور، ميگويد «ماده خامی که در اين منطقه وجود دارد محصولی است که مبنای نفتی با زنجيره بلند کربنی دارد که ما طی عمليات استخراج و جداسازی و سپس غنی سازی آن را به زنجيره های کوچکتر تبديل می کنيم و به اين ترتيب آن را به محصولی مناسب برای سوخت اتومبيل و ديگر وسايل نقليه تبديل می کنيم.»
اما از آنجا که در بيشتر موارد عمليات به يافتن نفت منجر نشده است شرکتهايی چون سانکور درتلاشند تا با فرايندی ديگر به نفت دست يابند که فرايندی است که طی آن بخار داغ به درون زمين فرستاده می شود تا به عمليات استخراج کمک کند و هشتاد و پنج درصد کمتر سطح زمين را مخدوش می کند.
خانم توتان می گويد شرکت وی تنها کمتر از ۲۰ درصد از کل نفت خام موجود را استخراج می کند و درپی راههايی است که بتواند اين مقدار را افزايش دهد. او می گويد بيش از يک تريليون بشکه نفت در اين منطقه از آلبرتای کانادا، وجود دارد.
درحال حاضر به دست آوردن نفت خالص از نفت خام اين منطقه به صرف مقادير هنگفت آب و برق نياز دارد. کارشناسان انرژی و محيط زيست در حال بررسی آن هستند که آيا توسعه عمليات برای اين منظور در اين منطقه مقرون به صرفه خواهد بود يا نه.
بيشتر نفتی که در اين منطقه توليد می شود به ايالات متحده می رود.اما کشورهای ديگر، از جمله چين که به شدت به انرژی نيازمند است نيز درتلاش است تا از اين منطقه نفت وارد کند و اين منطقه را شايد به عنوان آخرين منبع ممکن قابل اتکا و قابل استفاده، تلقی می کند.