دولت نظامی برمه هیچ گونه مخالفتی نسبت به عملکرد خود را بر نمی تابد. تعداد مخالفان در داخل برمه بسیار اندک است و هر گونه مخالفتی در آن کشور با مجازات های سنگینی همراه است. با این حال، گروهی از فعالان جوان، این خطر را به جان خریده اند که از هم نسلان خود بخواهند برای دستیابی به دموکراسی، مبارزه کنند. آنها خود را «نسل موج» نامیده اند.
معترضان عضو گروه «نسل موج» نمی خواهند هویت خود را فاش کنند چرا که حامل این پیام هستند که دولت نظامی برمه، غیرقانونی است.
آنها گاه با استفاده از موسیقی به انتخابات بحث برانگیز برمه اعتراض می کنند و می گویند خواهان احترام دولت به قانون، مذهب و جوانان هستند.
برخی از این مخالفان در امتداد مرز برمه با تایلند زندگی می کنند. «بو بو،» یکی از این مخالفان، است که می گوید وی و دوستان وی برای رساندن پیام اعتراض آمیز خود به گوش سایر برمه ای ها از وسایلی مانند «سی دی» استفاده می کنند، ضمن آنکه دیوارنویسی با اسپری را نیز فراموش نمی کنند. «بو بو» می گوید آنها شبانه کار می کنند تا بتوانند از تاریکی به عنوان سپری در برابر ماموران، استفاده کنند.
او می گوید: «از آزادی بیان برخوردار نیستیم. اگر حرفی بزنیم یا دیده شویم و یا در مورد سیاست حرف بزنیم و دغدغه آن را داشته باشیم، به سادگی دستگیر می شویم.»
اين فعال سياسی برمه ای می گوید ۲۱ نفر از اعضای نسل موج به خاطر انتقاد از دولت در زندان به سر می برند.
«منو،» یکی دیگر از مخالفان، می گوید بسیاری از بازداشت شدگان دوستان وی هستند. خود وی تاکنون دو بار بازداشت شده است. بار آخر فقط به دلیل تماس با دیگر فعالان سیاسی به مدت یکسال در حبس بود.
«منو» می گويد: «نگران آن هستم که زندانی شوم...اما اگر نگران خودمان باشیم پس چه کسی قرار است اعتراض کند؟ اگر اینطور باشد هیچ کس وجود نخواهد داشت که برای کشور خود، مبارزه کند.»
اين فعال مخالف دولت برمه می گوید وی و دوستانش از آنگ سان سوچی الهام می گیرند، زنی که برنده جایزه صلح نوبل است و سالها توسط دولت نظامی در حبس خانگی بوده است. وی یک هفته بعد از انتخابات اخیر در برمه آزاد شد. انتخاباتی که بعد از ۲۰ سال برگزار شد و حزب تحت حمایت نظامی ها خود را برنده آن می داند.
دولت می گوید انتخابات مقدمه ای برای تحویل قدرت به غیرنظامی هاست، اما منتقدان بر این باورند که چنین انتخاباتی توطئه ای برای تحکیم قدرت نظاميان است.
«بو بو» می گوید آنها از اینترنت و بیان های هنری برای اطلاع رسانی به جوانان برمه ای و غالب کردن آنها بر ترسشان از حکومت نظاميان، استفاده می کنند، و می افزايد: «نمی توانیم بگوییم موسیقی به تنهایی قادر به تغییر کشورمان است. اما لازم است که فعالیت های گوناگونی داشته باشیم که حاوی چشم اندازهای متنوع نسبت به آینده هستند. باور من این است که اگر همه اینها با هم ترکیب شود، می توان راه را به سوی تغییر باز کرد.»
اشعار برخی از موسیقی های این جوانان معترض، حاوی مضامینی است که دولت نظامی برمه را به دلیل کشتار مردم و نقض حقوق شهروندان، محکوم می کند.
جوانان عضو نسل موج، تاکید می کنند که علی رغم همه سخت گیری های نظاميان، امید خود را تا دستیابی به یک دموکراسی واقعی حفظ خواهند کرد.