برگزاری کنسرت های موسیقی کلاسیک در فضای باز در فصل تابستان به سنت ایالات متحده بدل شده است. با این وجود، ٧٥ سال پیش و زمانی که ارکستر سمفونی بوستون برای اولین بار در فضای باز کوهستان های برکشایر، واقع در غرب ماساچوست که به آن «تنگل وود» می گویند، برگزاری کنسرت این گونه نبود.
تنگل وود از آن زمان تاکنون محل برگزاری کنسرت های ارکستر سمفونی بوستون بوده است.
زمانی که سرژ کوسویتزکی متولد روسیه و رهبر ارکستر سمفونی بوستون، تنگل وود را در سال ١٩٧٣ افتتاح کرد، برنامه ای را انتخاب کرد که فقط ویژه موسیقی بتهوون و از جمله سمفونی پاستوراله بود. کریستوف ون دوهنانیی، رهبر ارکستر کنسرت ویژه هفتاد و پنجمین فصل را در اوایل ژوییه سال ٢٠١٢، این موسیقی را بار دیگر خلق کرد.
ادای احترام بتهوون به طبیعت از طریق موسیقی و همراه با آوای پرندگان، با فضا و جذابیت های طبیعیت کوهستانی «تنگل وود» همراهی و همخوانی بی همانندی دارد.
زمانی که از میانه درختان و دشت های باز منطقه اطراف این دانشکده گذر می کنند، همه جا آوای موسیقی شنیده می شود: از صدای موسیقی نوازندگانی گرفته که، آهنگ اشتراوس را با شیپورهای فرانسوی در کابینی در میانه جنگل می نوازند تا قطعات چهارگانه موسیقی معاصری که در صحنه سالن کنسرت نواخته می شود و یا ترومپت نوازانی که در یک اصطبل آهنگ های بتهوون را می نوازند.
جان ویلیامز، رهبر ارکستر و هنرمندی که آهنگ بسیاری از فیلم های مشهور را ساخته است، می گوید «این جا فضایی دارد که موسیقی و طبیعت در بهترین و خارق العاده ترین شیوه ممکن گرد هم آمده اند».
این آهنگ ساز سرشناس که جایزه اسکار را از آن خود کرده است از سال ١٩٨٠ تاکنون که مدیر دپارتمان موسیقی مدرسه Boston Pops بوده است، هر سال تابستان به «تنگل وود» می آید. او می گوید «ما این جا، هر روز وقتی که بین درخت ها و این هوای زیبا و طبیعت هستیم، در مقام موسیقی دانان و در مقام شنوندگان موسیقی، آموزش می بینیم و هر روز چیزی یاد می گیریم».
مارک ولپه، مدیر عامل «سمفونی بوستون» نظارت بر فعالیت های هزار کارمند و داوطلب مقیم این خانه و ملک متعلق به دوران ملکه ویکتوریا را به عهده دارد.
آقای ولپه می گوید «هر شهر یک سالن برگزاری کنسرت دارد. آن چه که سمفونی بوستون را به طور قطع در سطح ارکستر سمفونی های سراسر جهان منحصر به فرد می کند، وجود منطقه ای همچون تنگل وود است. تنگل وود واقعاً از نظر منطقه ای مناسب برای برگزاری چنین رویدادهایی، در صدر قرار دارد».
زمانی که کوسویتزکی برای اولین فصل برگزاری کنسرت ها در بحبوحه دوران «افسردگی بزرگ» رهبری ارکستر در «تنگل وود» را آغاز کرد، این کنسرت در چادر اجرا شد. بعد از آن که توفان چادر را ویران کرد، ارکستر سمفونی بوستون یک ساختمان دائمی تر اما بسیار ساده و بی آلایش ساخت که فقط سرپناهی بود که زمین آن در تالاری نه چندان تمیز و با صندلی های چوبی بود. ساختار این سالن همانگونه که ساخته شده بود، دست نخورده مانده و فقط تجهیزات آکوستیک آن کمی به روز شده است.
منطقه «تنگل وود» طی دهه های گذشته بهترین موسیقدان ها و آهنگسازان جهان را نه فقط برای اجرا و بلکه برای تدریس موسیقی به خود جلب کرده است. چهره ای سرشناس و معروفی همچون آرون کاپلند و لئونارد برنستاین سالیان متمادی پای ثابت این مدرسه بودند و این روزها هم یو یو ما و امانوئل اکس از جمله استادانی هستند که در دانشکده «مرکز موسیقی» تدریس می کنند. این مدرسه مرکز آموزش موسیقیدان های جوان است و هر تابستان ١٥٠ دانشجوی جوان که بیشتر آن ها در دهه بیست زندگی خود هستند به طور رایگان در «تنگل وود» آموزش می بینند.
آن ها در «تنگل وود» کنسرت هم برگزار می کنند.
تام رالفز که هم اکنون مدیر آموزش ترومپت در سمفونی بوستون است و در این آموزشگاه تدریس هم می کند زمانی که دانشجویی هجده ساله بود به این مدرسه آمد.
او می گوید «اولین روزی که در سالن ارکستر نشسته بودم، سرژی اوزاوا روی صحنه بود و بعد لئونارد برنستاین روی صحنه اجرا کرد. بنابراین اگر چنین تجربه ای زندگی تان را متحول نکند، هیچ رویداد دیگری قادر نخواهد بود چنین تغییری در شما به وجود بیاورد».
هیچ اجرایی بدون حضور شنونده و مخاطب معنا نخواهد داشت و هر سال حدود ٣٥٠ هزار بلیط برای برنامه های تابستانی این منطقه کوهستانی فروخته می شود.
گرگ پاسین اخیراً سه ساعت از نیویورک سیتی رانندگی کرد تا پیک نیک کند و به موسیقی بتهوون گوش بدهد. او می گوید «این جا آرامش بخش است و فضایی بسیار بسیار غیررسمی دارد. مردم با میز و صندلی ها و بطری های شراب خود می آیند و این کاری است که همیشه و به شیوه خاص خود انجام می دهند و به موسیقی گوش فرا می دهند».
باب روزنبلات، یکی از سربازان دوران جنگ جهانی دوم چندین دهه است که به این منطقه می آید. اولین باری که به این جا آمد، سال ١٩٤٧ بود و طی ٤٠ سال گذشته داوطلب راهنما بوده است. او می گوید گوش کردن به هر کنسرت گویی اولین تجربه من است، شاید عجیب به نظر برسد اما واقعیت دارد.
«تنگل وود» هفتادمین سالگرد تاسیس خود را با یک کنسرت شبانه بزرگ و با حضور یو یو ما، جان ویلیامز و جیمز تایلور جشن گرفت. جشن ها و برنامه های تابستانی دیگری هم در برکشایرز برگزار خواهند شد.
تنگل وود از آن زمان تاکنون محل برگزاری کنسرت های ارکستر سمفونی بوستون بوده است.
زمانی که سرژ کوسویتزکی متولد روسیه و رهبر ارکستر سمفونی بوستون، تنگل وود را در سال ١٩٧٣ افتتاح کرد، برنامه ای را انتخاب کرد که فقط ویژه موسیقی بتهوون و از جمله سمفونی پاستوراله بود. کریستوف ون دوهنانیی، رهبر ارکستر کنسرت ویژه هفتاد و پنجمین فصل را در اوایل ژوییه سال ٢٠١٢، این موسیقی را بار دیگر خلق کرد.
ادای احترام بتهوون به طبیعت از طریق موسیقی و همراه با آوای پرندگان، با فضا و جذابیت های طبیعیت کوهستانی «تنگل وود» همراهی و همخوانی بی همانندی دارد.
زمانی که از میانه درختان و دشت های باز منطقه اطراف این دانشکده گذر می کنند، همه جا آوای موسیقی شنیده می شود: از صدای موسیقی نوازندگانی گرفته که، آهنگ اشتراوس را با شیپورهای فرانسوی در کابینی در میانه جنگل می نوازند تا قطعات چهارگانه موسیقی معاصری که در صحنه سالن کنسرت نواخته می شود و یا ترومپت نوازانی که در یک اصطبل آهنگ های بتهوون را می نوازند.
جان ویلیامز، رهبر ارکستر و هنرمندی که آهنگ بسیاری از فیلم های مشهور را ساخته است، می گوید «این جا فضایی دارد که موسیقی و طبیعت در بهترین و خارق العاده ترین شیوه ممکن گرد هم آمده اند».
این آهنگ ساز سرشناس که جایزه اسکار را از آن خود کرده است از سال ١٩٨٠ تاکنون که مدیر دپارتمان موسیقی مدرسه Boston Pops بوده است، هر سال تابستان به «تنگل وود» می آید. او می گوید «ما این جا، هر روز وقتی که بین درخت ها و این هوای زیبا و طبیعت هستیم، در مقام موسیقی دانان و در مقام شنوندگان موسیقی، آموزش می بینیم و هر روز چیزی یاد می گیریم».
مارک ولپه، مدیر عامل «سمفونی بوستون» نظارت بر فعالیت های هزار کارمند و داوطلب مقیم این خانه و ملک متعلق به دوران ملکه ویکتوریا را به عهده دارد.
آقای ولپه می گوید «هر شهر یک سالن برگزاری کنسرت دارد. آن چه که سمفونی بوستون را به طور قطع در سطح ارکستر سمفونی های سراسر جهان منحصر به فرد می کند، وجود منطقه ای همچون تنگل وود است. تنگل وود واقعاً از نظر منطقه ای مناسب برای برگزاری چنین رویدادهایی، در صدر قرار دارد».
زمانی که کوسویتزکی برای اولین فصل برگزاری کنسرت ها در بحبوحه دوران «افسردگی بزرگ» رهبری ارکستر در «تنگل وود» را آغاز کرد، این کنسرت در چادر اجرا شد. بعد از آن که توفان چادر را ویران کرد، ارکستر سمفونی بوستون یک ساختمان دائمی تر اما بسیار ساده و بی آلایش ساخت که فقط سرپناهی بود که زمین آن در تالاری نه چندان تمیز و با صندلی های چوبی بود. ساختار این سالن همانگونه که ساخته شده بود، دست نخورده مانده و فقط تجهیزات آکوستیک آن کمی به روز شده است.
منطقه «تنگل وود» طی دهه های گذشته بهترین موسیقدان ها و آهنگسازان جهان را نه فقط برای اجرا و بلکه برای تدریس موسیقی به خود جلب کرده است. چهره ای سرشناس و معروفی همچون آرون کاپلند و لئونارد برنستاین سالیان متمادی پای ثابت این مدرسه بودند و این روزها هم یو یو ما و امانوئل اکس از جمله استادانی هستند که در دانشکده «مرکز موسیقی» تدریس می کنند. این مدرسه مرکز آموزش موسیقیدان های جوان است و هر تابستان ١٥٠ دانشجوی جوان که بیشتر آن ها در دهه بیست زندگی خود هستند به طور رایگان در «تنگل وود» آموزش می بینند.
آن ها در «تنگل وود» کنسرت هم برگزار می کنند.
تام رالفز که هم اکنون مدیر آموزش ترومپت در سمفونی بوستون است و در این آموزشگاه تدریس هم می کند زمانی که دانشجویی هجده ساله بود به این مدرسه آمد.
او می گوید «اولین روزی که در سالن ارکستر نشسته بودم، سرژی اوزاوا روی صحنه بود و بعد لئونارد برنستاین روی صحنه اجرا کرد. بنابراین اگر چنین تجربه ای زندگی تان را متحول نکند، هیچ رویداد دیگری قادر نخواهد بود چنین تغییری در شما به وجود بیاورد».
هیچ اجرایی بدون حضور شنونده و مخاطب معنا نخواهد داشت و هر سال حدود ٣٥٠ هزار بلیط برای برنامه های تابستانی این منطقه کوهستانی فروخته می شود.
گرگ پاسین اخیراً سه ساعت از نیویورک سیتی رانندگی کرد تا پیک نیک کند و به موسیقی بتهوون گوش بدهد. او می گوید «این جا آرامش بخش است و فضایی بسیار بسیار غیررسمی دارد. مردم با میز و صندلی ها و بطری های شراب خود می آیند و این کاری است که همیشه و به شیوه خاص خود انجام می دهند و به موسیقی گوش فرا می دهند».
باب روزنبلات، یکی از سربازان دوران جنگ جهانی دوم چندین دهه است که به این منطقه می آید. اولین باری که به این جا آمد، سال ١٩٤٧ بود و طی ٤٠ سال گذشته داوطلب راهنما بوده است. او می گوید گوش کردن به هر کنسرت گویی اولین تجربه من است، شاید عجیب به نظر برسد اما واقعیت دارد.
«تنگل وود» هفتادمین سالگرد تاسیس خود را با یک کنسرت شبانه بزرگ و با حضور یو یو ما، جان ویلیامز و جیمز تایلور جشن گرفت. جشن ها و برنامه های تابستانی دیگری هم در برکشایرز برگزار خواهند شد.