لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳ ایران ۱۷:۵۹

تلاش های بی ثمر «بالیوود» برای ورود به بازار جهانی فیلم


تلاش های بی ثمر «بالیوود» برای ورود به بازار جهانی فیلم
تلاش های بی ثمر «بالیوود» برای ورود به بازار جهانی فیلم

دست اندرکاران صنعت پرطرفدار و پرتماشاگر فیلم هندوستان که به «بالیوود» Bollywood شهرت دارد ومرکز آن در شهر «مومبای» قرارگرفته است، اخیرا با تهیه یک فیلم تازه کوشیده اند تا با ایجاد یک بازار جهانی، تماشاگرانی را از سراسر جهان به سوی فیلم های بالیوودی جذب کنند. اما این فیلم تازه علیرغم محبوبیتی که درهندوستان وکشورهای آسیایی داشته است، در نخستین کوشش خود برای ورود به سینمای جهانی، هنری و جشنواره ای موفقیت چندانی به دست نیاورده است.

فیلم سینمایی «بادبادک ها» Kites که در ماه مه آینده درسینماهای بیش از٣٠ کشور جهان اکران خواهد شد یک فیلم رومانتیک احساسی و داستان عشق یک مرد هندی به یک زن مهاجرمکزیکی است که هردو در ایالات متحده آمریکا زندگی می کنند. ماجرای فیلم در شهر «لاس وگاس» اتفاق می افتد و بازیگر نقش اول آن هنرپیشه معروف و محبوب هندی«هریتیک روشن» می باشد و نقش معشوقه مکزیکی او را هم ستاره مکزیکی تبار «باربارا موری» بازی می کند.

تهیه کننده فیلم، رایکش روشن، این فیلم را «یک فیلم هندی در سطح جهانی» خوانده است. «بادبادک ها» نخستین فیلم با یک بودجه عظیم است که توسط سینمای هند برای جلب هردو تماشاگر هندی و غربی ساخته شده است.

با این همه این فیلم نتوانسته است تاثیری که لازم بوده است را برهیچ یک از این دو نوع تماشاگر داشته باشد. تماشاگران هندی می گویند برای آن ها مشکل است که با مخلوطی از دیالوگ هایی به زبان های هندی، انگلیسی و اسپانیایی روی موضوع فیلم تمرکز کنند. نسخه کوتاه تری ازاین فیلم به نام «بادبادک ها: چهره ای تازه» در کشورهایی چون ایالات متحده آمریکا و کانادا به نمایش درآمد اما عکس العمل تماشاگران به آن از تماشاگران هندی هم بدتربود. این فیلم را کارگردان آمریکایی «رابرت راتنر» مونتاژ کرده است تا به این صورت آن را به شکل محصول تازه و مخلوطی از «هالیوود و بالیوود» درآورد.

«کومال ناهاتا» منتقد و کارشناس سینمایی ساکن «مومبای» می گوید تهیه کنندگان سینمای «بالیوود» سال هاست که به فکر راهی هستند که بتوانند این سینما را به صورتی به سینمایی جهانی و قابل توجه تماشاگران غربی تبدیل کنند. اما بنا برگفته ناهاتا، این کوشش ها تاکنون اثرات چشمگیری نداشته است چرا که تماشاگران هندی با تماشاگران غربی تفاوت ها عمده ای دارند:«فیلمسازان هندی واقعا می خواهند تماشاگران بیشتری را به خود جلب کنند اما من فکر می کنم سلیقه تماشاگران هندی و غربی کاملا باهم فرق دارند. اینجا فیلمسازان فیلم هایی را تهیه می کنند که خودشان از تماشای آن لذت می برند. برای همین هم شما نمی توانید این نوع فیلم را به تماشاگر غربی که از احساس درک و حساسیت متفاوتی برخوردار است ارائه کنید. آن ها را نمی شود به زوروادار به تماشا و لذت بردن از یک فیلم تماما هندی کرد.»

«بالیوود» طرفداران بی شماری نه تنها در هند بلکه در بسیاری دیگر از ممالک آسیایی از جمله اندونزی، سریلانکا، پاکستان و افغانستان دارد.هم چنین تعداد کثیری ازهندی های ساکن کشورهای غربی نیز از هواداران فیلم های بالیوود به شمار می روند و بیش از ٢ میلیارد دلار از درآمد کل فیلم های «بالیوودی» از راه فروش این فیلم ها در غرب به دست می آید.

علاقه به صدور فیلم های «بالیوودی» به غرب درمیان تهیه کنندگان این فیلم ها درهندوستان هنگامی به اوج خود رسید که فیلم «میلیونر زاغه نشین» توانست علاوه برموفقیت کم نظیر گیشه، به جایزه سینمایی «اسکار» نیز دست پیدا کند. این فیلم که در بریتانیا تهیه شده بود، درهند با استفاده از بازیگران «بالیوود» درمناطق فقیر نشین شهر «مومبای» فیلمبرداری شده بود.

اما مسئله مهم این است که یک فیلم های هندی ساخت «بالیوود» با فیلم «زاغه نشین میلیونر» تفاوت های فاحشی دارد. فیلم های هندی بالیوود معمولا از یک داستان قابل پیش بینی و ملودراماتیک برخوردارند که معمولا در آن یک دختر و پسر ملاقات می کنند، به یکدیگر دل می بازند و علیرغم مشکلاتی که بر سرراهشان قرار گرفته درنهایت به وصال هم می رسند و لابلای این داستان ها هم رقص و آوازهای هندی با لباس های زرق و برق دار و باشکوه گنجانده شده است.

بسیاری از افراد اما معتقدند که فیلم های «بالیوود» ازظرفیت نمایش درفراسوی مرزهای هند و کشورهای آسیایی برخوردارند. یکی از این افراد «تاران آدراش» منتقد سینمایی ساکن «مومبای» است:«این چیزی است که توجه بسیاری را از سراسر جهان غرب به هندوستان جلب کرده است. رنگ ها، ترانه ها، رقص هایی که ما به آن «بالیوود ماسالا» می گوییم. خیلی از همین غرب نشینان بارها و بارها به من گفته اند که از تماشای فیلم های بالیوودی بی نهایت لذت می برند. آن ها می گویند هرچند زبان فیلم را نمی فهمند اما عوامل وعناصر گوناگونی در این فیلم ها وجود دارد که برای آن ها بی نهایت دلچسب و سرگرم کننده است.»

با درنظرگرفتن همه این مسائل، تهیه کنندگان هندی هم چنان درصددند تا از قالب های همیشگی فیلم های هندی بیرون آمده و موضوعات مدرن تر و معاصرتری را برای فیلم هایشان پیدا کنند.

بسیاری از منتقدین سینمایی معتقدند که موفقیت فیلم هندی «نام من خان است» My Name is Khan دراغلب کشورهای غربی سرآغاز موفقیت تازه ای برای بالیوود برای جلب تماشاگران بین المللی بیشتراست. فیلم «نام من خان است» داستان زندگی یک مهاجرهندی در آمریکاست که ضمن ابتلا به یک بیماری غیرقابل علاج با مسائلی که وقایع یازدهم سپتامبربرای او ودیگرمسلمانان ساکن آمریکا پیش آورده روبروست.

با این همه هنوز هم بسیاری از افراد احساس می کنند که فاصله زیادی میان فیلم های بالیوود و تماشاگران فیلم های«هالیوود» وجود دارد و ساختن پلی که این دو را درمقطعی قابل قبول به هم برساند هنوز درمراحل اولیه است : «فیلمی که بتواند این فاصله وسیع را طی کند باید کاملا از آثاری که درحال حاضر دربالیوود ساخته می شود فاصله بگیرد. اما این ریسکی است که بسیاری از تهیه کنندگان بالیوود حاضر نیستند به آن تن بدهند چون تعداد تماشاگران هندی و آسیایی این فیلم ها خیلی بیشتر از تماشاگران غربی آن است.»

XS
SM
MD
LG