احتمال ابتلای هر فرد به بلز پالسی یا فلج محیطی عصب هفتم یا عصب صورت در طول زندگی یک به شصت است. با آنکه بیشتر موارد این مشکل توسط نوعی ویروس ایجاد میشود یک پژوهش جدید پزشکی نشان میدهد، داروهای ضدویروسی کمک چندانی نمیکنند مگر آنکه با درمانی دیگر همراه شوند.
پنج سال از ابتلای دايان دووا diane duva به بلز پالسی می گذرد، اما او همچنان صبحی را که با این مشکل بیدار شد به خاطر دارد و توضيح می دهد، «من بیدار شدم و فکر کردم یه جور حساسیت دارم چون صورتم خیلی بی حس بود.»
دکتر جوزف چن از دانشگاه تورونتو می گويد، «بلز پالسی احتمالا یکی از شایعترین انواع فلج صورت است و ما بر این باوریم که احتمالا به دلیل عفونت ویروسی عصب صورت ایجاد میشود.»
دکتر گوردون گایات از دانشگاه مک مستر می گويد، «یک طرف صورت شل میشود که بسیار نگران کننده است. عمده افراد به طور کامل یا تقریبا کامل بهبود می یابند، اما این ضعف صورت یا حرکات و انقباضات غیرعادی آن در گروهی باقی می ماند که نگران کننده و از لحاظ ظاهری مشکل زاست.»
بلافاصله به دايان استروئید داده شد که از فشار بر روی عصب صورت او کاست. او داروی ضد ویروسی که یک شیوه پیشنهادی دیگر جهت درمان این وضعیت است را دریافت نکرد.
دکتر گوردون گایات توضيح می دهد، «ما تمام مطالعات انجام شده در مورد این دو درمان، استروئید یا داروی ضدویروسی را بررسی کردیم تا بهترین تخمین را از اثربخشی آنها داشته باشیم."
این مطالعه که توسط دکتر گوردون گایات و دکتر جوزف چن و مرکز علوم بهداشتی سانی بروک انجام شده است، شامل تحلیل داده های مربوط به ۲۷۰۰ بیمار مبتلا به بلز پالسی می شود. آنها دریافتند درمان با استروئید به تنهایی باعث بهبود نتیجه می شود درحالیکه استفاده از داروی ضدویروسی به تنهایی موجب بهبود نمیشود. با اینحال وقتی این دو عامل با هم استفاده شود، به نظر میرسد بیشترین تاثیر را دارد.
داروهای ضدویروس به تنهایی هیچ اثری نداشتند اما به هنگام مصرف همزمان، اثر استروئید را تقویت کردند. یافته هایی که در کنار تجربه شخصی به دايان کمک می کند. وی می گويد، «میتونید با مردم صحبت کنید و نگران نباشید که چشمتون بسته میشه یا ممکنه غیرطبیعی به نظر برسید.»
