تکنولوژی سه بعدی روش ساخت فيلم در هالييود را تغيير داده است اما اين تکنولوژی به صنعت های ديگر نيز راه پيدا کرده که در نهايت می تواند تاثيری به مراتب مهم تر در زندگی روزمره داشته باشد.
از زمانی که فيلم چند ميلييارد دلاری آواتار جيمز کمرون تماشاگران را در گوشه و کنار جهان به خود جلب کرد، روشن شد که تکنولوژی سه بعدی، فن آوری زود گذری نيست ودر آينده نقشی پررنگ خواهد داشت.
در حال حاضر چند شرکت نوآور در حال توسعه اين تکنولوژی هستند. «اورگنيک موشن» يک شرکت مستقر در بروکلين نيويورک، دستگاهی را اختراع کرده است که می تواند تصوير اجسام محرک را بدون استفاده از علامت های برقی، به طور سه بعدی و زنده مخابره کند. اين تکنولوژی به هنرپيشگان اجازه می دهد در فضايی بزرگ و بدون محدوديت حرکتی به طور سه بعدی تصويربرداری بشوند.
بيش از ١۵۶ شرکت و گروه های خلاق ديگر برای نشان دادن تازه ترين اختراعات خود ماه گذشته در کنفراس سيگ-گراف در ونکوور حضور يافتند.
ام-کی هيلی، مدير سيگ-گرف، می گويد: تلويزيون سه بعدی چيزی خواهد بود که شما و خانواده تان می توانيد به آن دسترسی داشته باشيد. به جای اينکه يک نفر در خانه جای خوب را جلوی تلويزيون بگيرد، فضای بازتری برای همه خواهد بود و تجربه ای مشترک و همگانی، خواهد بود.
فرانسوی ها در هنر درست کردن کِرِپ، اول هستند. دانشمندان علوم و کاربری کامپيوتر فرانسه اميدوارند با آموزش چگونگی مخلوط کردن مواد کِرِپ، پختن و برگرداندنش، به اهدافی بسيار فراتر از آموزش آشپزی دست يابند. تمرين آشپزی، روشی سرگرم کننده برای آموختن استفاده از اين فن آوری است.
گبريل سيريو، از موسسه ملی تحقيق در علوم و کاربری کامپيوتر، می گويد: ما می توانيم ببنيم که اين تکنولوژی در پزشکی مثلاً برای تمرين عمل جراحی کاربرد داشته باشد و جراح واکنش بدن، مثلاً نياز بيمار به خون، و مايعات ديگر را در جريان يک جراحی مجازی تجربه کند. اين فن آوری همچنين می تواند در تمرين های صنعتی به کار بيايد و از آن برای آموزش کارگران در استفاده از مواد خطرناک و يا پرهزينه استفاده کرد. بنابراين تکنولوژی سه بعدی اجازه می دهد با استفاده از فضای مجازی تمرين هايی بدون هزينه صورت گيرد.
در همين حال، گروهی از دانشمندان ژاپنی نوعی دستگاهای مخابراتی را اختراع کرده اند که ممکن است منجر به انقلابی در ارتباطات مجازی شود. درحال حاضر کاربران سايت هايی مانند اسکايپ از دوربين کامپيوتر خود و يا دوربين های فيلم برداری ديگری برای ارسال تصوير خود استفاده می کنند. اما به نظر می رسد در آينده روش اين کار، انعکاس تصوير چهره در اين دستگاه به گونه ای نظير بادکنک باشد که در نهايت تصويری سه بعدی را به مخاطب ارسال خواهد کرد.
بيش از ١۶ هزار فيلمساز، طراح بازيهای کامپيوتری، دانشجو، آکادميک و ديگر علاقمندان از اين نمايشگاه ديدن کردند.