یک پژوهش جدید ممکن است معمای سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) را حل کند. این سندرم، عامل مرگ ناگهانی، غیرمنتظره و غیرقابل توضیح نوزاد به ظاهر سالم است که معمولا در شش ماه اول زندگی رخ می‌دهد.
تیمی از محققان استرالیایی یک نشانه بیوشیمیایی را در خون مشخص کرده‌اند که می‌تواند به شناسایی نوزادانی که در معرض خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) هستند، کمک کند.
به گفته پژوهشگران، نوزادانی که به دلیل سندروم مرگ ناگهانی جان خود را از دست دادند اندکی پس از تولد، سطوح پایین‌تری از آنزیمی به نام «بوتیریل کولین استراز» (BChE) داشتند. این آنزیم نقش مهمی در تحریک مغز ایفا می‌کند و سطوح پایین آن می‌تواند توانایی نوزاد را برای بیدار شدن یا واکنش به محیط خود کاهش دهد.
دکتر کارمل هرینگتون، مدیر این پژوهش، از بیمارستان کودکان در وست‌مید استرالیا است. او ، ۲۹ سال پیش فرزند خود را بر اثر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد از دست داد و عمر خود را وقف تحقیق در مورد این بیماری کرده است.
هرینگتون در بیانیه‌ای گفت: «به خواب رفتن و بیدار نشدن یک نوزاد ظاهراً سالم کابوس والدین است و تاکنون راهی برای دانستن اینکه کدام نوزاد جانش را به این دلیل از دست خواهد داد وجود نداشت».
تیم هرینگتون با استفاده از لکه‌های خونی خشک شده در هنگام تولد به عنوان بخشی از یک برنامه غربالگری نوزاد، سطوح این آنزیم را در ۲۶ نوزادی که بعداً به دلیل سندروم ناگهانی جانشان را از دست دادند در‌کنار ۴۱ نوزادی که به دلایل دیگر از دنیا رفتند و ۶۵۵ نوزاد زنده مقایسه کرد.
به گفته پژوهشگران، سطح آنزیم در نوزادانی که در اثر سندروم ناگهانی مرگ فوت کردند، به میزان قابل توجهی پایین‌تر بود که تیم نشان می‌دهد آنها در برابر اختلال عملکرد سیستم عصبی اتونوم یا خودمختار که فعالیت غیرارادی بدن را کنترل می‌کند آسیب‌پذیر هستند.
به گفته محققان، هر چه سریعتر باید تحقیقات بیشتری انجام شود بلکه اندازه‌گیری متداول آنزیم BChE بتواند به پیشگیری از مرگ و میر ناشی از سندروم ناگهانی مرگ نوزاد کمک کند.