متوسط درجۀ حرارت تابستان ها در مناطق قطبی شرق کانادا بالاتر از درجۀ حرارت آن مناطق در دست کم ۴۴ هزار سال گذشته است و شاید هم بیش از هر زمان دیگری طی ۱۲۰ هزار سال گذشته باشد.
پژوهشگران دانشگاه کلرادو در شهر بُلدر می گویند گرمایش مناطق قطبی فزون برحرارت آن مناطق در اوان عصر هولوسَن است.
در آن زمان مقدار انرژی خورشیدی که تابستان ها به نیم کرۀ شمالی می رسید تقریباً ۹ درصد بیش از مقدارکنونی بود.
گروه پژوهشگر به قدمت ۱۴۵ گونه خزه در قلّه های یخ زده و در معرض ذوب و نابودی در جزیرۀ بافین با استفاده از رادیو کربن پی برد و از کاهش دو– سه متر در سال، از ارتفاع آن قلل، اطلاع یافت.
جزیرۀ منجمد تقریباً ۳۱۶ هزارکیلومترمربعی بافین درشرق گرینلند، ازجهت وسعت، پنجمین جزیرۀ بزرگ جهان است.
بخش اعظم آن جزیره دردرون حلقۀ قطبی وقلل یخ زده اش بربستری هموارومنجمد وبی حرکت قرار گرفته است.
این بسترباستانی تقریباً صورت بکراعصار کهن را حفظ کرده است.
برای بازسازی شرائط جوی پیشین جزیرۀ بافین دانشمندان ازلایه های منجمد در گرینلند استفاده کردند و دریافتند ازتقریباً ۵۰ هزارسال تا یک صد سال پیش ، درجۀ حرارت در تابستان های مناطق قطبی کانادا، حدود ۵ درجۀ فارنهایت کاهش یافت. دوره ای که عصر انجماد صغیر از ۱۲۷۵ تا ۱۹۰۰ میلادی راهم دربرگرفت. ولی از ۱۹۰۰ میلادی، منطقه با افزایش گرما همراه شد.
به گفتۀ گیفورد میلرعضو انستیتوی تحقیق در قطب و کوه های آلپ وابسته به دانشگاه کلرادو، عمل ذوب در قطب به ویژه از سال ۱۹۷۰ میلادی سرعت محسوس گرفت اما واقعاً در۲۰ سال اخیراست که گرما در قطب شدت یافته و نگرانی زا شده است.
جزیرۀ بافین دارد آب می شود. دیری نخواهد پائید که دیگر از یخ کلاه هایش اثروخبری نخواهد بود.
پژوهشگران دانشگاه کلرادو در شهر بُلدر می گویند گرمایش مناطق قطبی فزون برحرارت آن مناطق در اوان عصر هولوسَن است.
در آن زمان مقدار انرژی خورشیدی که تابستان ها به نیم کرۀ شمالی می رسید تقریباً ۹ درصد بیش از مقدارکنونی بود.
گروه پژوهشگر به قدمت ۱۴۵ گونه خزه در قلّه های یخ زده و در معرض ذوب و نابودی در جزیرۀ بافین با استفاده از رادیو کربن پی برد و از کاهش دو– سه متر در سال، از ارتفاع آن قلل، اطلاع یافت.
جزیرۀ منجمد تقریباً ۳۱۶ هزارکیلومترمربعی بافین درشرق گرینلند، ازجهت وسعت، پنجمین جزیرۀ بزرگ جهان است.
بخش اعظم آن جزیره دردرون حلقۀ قطبی وقلل یخ زده اش بربستری هموارومنجمد وبی حرکت قرار گرفته است.
این بسترباستانی تقریباً صورت بکراعصار کهن را حفظ کرده است.
برای بازسازی شرائط جوی پیشین جزیرۀ بافین دانشمندان ازلایه های منجمد در گرینلند استفاده کردند و دریافتند ازتقریباً ۵۰ هزارسال تا یک صد سال پیش ، درجۀ حرارت در تابستان های مناطق قطبی کانادا، حدود ۵ درجۀ فارنهایت کاهش یافت. دوره ای که عصر انجماد صغیر از ۱۲۷۵ تا ۱۹۰۰ میلادی راهم دربرگرفت. ولی از ۱۹۰۰ میلادی، منطقه با افزایش گرما همراه شد.
به گفتۀ گیفورد میلرعضو انستیتوی تحقیق در قطب و کوه های آلپ وابسته به دانشگاه کلرادو، عمل ذوب در قطب به ویژه از سال ۱۹۷۰ میلادی سرعت محسوس گرفت اما واقعاً در۲۰ سال اخیراست که گرما در قطب شدت یافته و نگرانی زا شده است.
جزیرۀ بافین دارد آب می شود. دیری نخواهد پائید که دیگر از یخ کلاه هایش اثروخبری نخواهد بود.