امیر نوژن هنرمند موسیقی برنامه ای با عنوان « تک نوازی سه تار بر اساس موسیقی قاجار» در چند شهر ایالت کالیفرنیا از جمله «سن دیگو» و «سن خوزه» برگزار کرد.
این برنامه با سخنرانی درباره هنر موسیقی ایرانی در دوران قاجار آغاز شد و در ادامه امیر نوژن به تک نوازی سه تار بر اساس آثار به جا مانده از این دوره تاریخی پرداخت.
او در گفتگو با صدای آمریکا می گوید: «علاقه من به تاریخ و هنر قاجاریه به کودکی من باز می گردد، خاطرم هست در هشت نه سالگی تماشای آثار استاد علی حاتمی، کارگردان و نویسنده فقید سینمای ایران، من را سخت مجذوب حال و هوای دوران قاجار کرد و از همان زمان با وجود سن و سواد کمی که داشتم، مطالعه و تماشای عکس های کتاب تاریخ مشروطه ایران نوشته «احمد کسروی» یکی از سرگرمی های مورد علاقه من بود.»
امیر نوژن پس از تحقیق و تفحص در منابع تاریخی و اسناد مرتبط با دوره قاجاریه، مطالب خود را در چهارچوب یک پروژه پژوهشی شامل موضوعات زیر دنبال کرد:
- وضعیت و جایگاه موسیقی دانان «عمله طرب» در دربار قاجار
- اساتید و موسیقی دانان موثر در تدوین رپرتوار موسیقی ایران « ردیف»
- آموزش سینه به سینه موسیقی
- مطربان دوره گرد و حفظ و اشاعه موسیقی
- اساتید تعزیه و آواز
- حضور مدرسین غربی در مدرسه دارلفنون و آموزش موسیقی نظامی
- پیدایش و ورود گرامافون به ایران
- اعزام موسیقی دانان ایرانی به غرب جهت ضبط صفحه
این هنرمند ایرانی برای ارائه این مطالب از منابع دیداری و شنیداری مختلفی نیز بهره گرفت و حاضرین را از جنبه های گوناگونی با شرایط موسیقی ایرانی در دوره قاجاریه آشنا کرد.
امیر نوژن به صدای آمریکا می گوید:« در دوران زندیه و قاجار موسیقی مجلسی ایران شاهد تغییرات چشمگیری نسبت به دوره های پیشین بود. در این دوره از تاریخ موسیقی ایران، استفاده از سازهایی که در زمان های گذشته معمول بوده است، مانند عود، رباب، غژک، چنگ و غیره چندان مرسوم نیست و سازهایی چون تار، سه تار، کمانچه، سنتور و تنبک بیشتر مورد توجه نوازندگان و دوستدران موسیقی ایرانی قرار می گیرد.»
او «تار» را مهمترین و پرطرفدارترین ساز دوران قاجار معرفی می کند چرا که در اکثر تصاویر و نقاشی های به جا مانده از این دوران دیده می شود، این در حالی است در دوران زندیه این ساز ایرانی حضور کم رنگی در عرصه موسیقی دارد.
