انتظار می رود طی پنجاه سال آینده تعداد مبتلایان به آلزایمر و نسيان که زوال عملکرد ذهنی از جمله حافظه، گفتار، توان تصمیم گیری و قضاوت است، در بین کهنسالان افزایش یابد. مطالعه ای جدید نشان میدهد سطوح بالاتر پروتئینی به نام لپتین می تواند احتمال بروز این بیماری ها را کاهش دهد.
جيمز مولن James mullen سومین نسل از شرکت کنندگان مطالعه قلبی Framingham است. این مطالعه که در سال ۱۹۴۸ در ماساچوست آغاز شد، عوامل مستعد کننده برای بیماری قلبی را می سنجد. از سال ۱۹۷۵ شرکت کنندگان برای ابتلا به نسيان نیز تحت بررسی قرار می گیرند. مولن می گويد، «در بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ لپتین در شرکت کنندگان مطالعه قلب Framingham اندازه گیری شد و ما از میزان آن برای بررسی احتمال بروز آلزایمر در ۱۵ سال بعد از آن استفاده کردیم.»
لپتین پروتئینی است که توسط سلولهای عضله و چربی تولید میشود و به تنظیم وزن و اشتها در مغز کمک می کند.
دکتر سودا سی شهدری sue dah sayshahdree از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون و دیگر نویسندگان مطالعه، تصاویر ام آر آی مغز تهیه شده بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ از ۷۸۵ شرکت کننده ای که به نسيان مبتلا نبودند و میزان لپتین آنها اندازه گیری شده بود را بررسی کردند. وی می گويد، «ما دیدیم سطح لپتین خون احتمال بروز بیماری آلزایمر را تعیین می کند. حتی در میان کسانی که آلزایمر نگرفتند، میزان لپتین تعیین می کرد مغزشان چقدر سالم و بزرگ بود. احتمال بروز آلزایمر در طی ۱۲سال در گروهی که در دسته یک چهارم بالای میزان لپتین بودند، ۶ درصد بود، در حالیکه این رقم در گروه یک چهارم پایینی، ۲۵ درصد بود.»
پژوهشگران با بالا رفتن سن شرکت کنندگان اندازه مغز آنها را بررسی کردند.
وی اضافه می کند، «ما همچنین بخشی از مغز را موسوم هیپوکامپوس که در شکل گیری حافظه روزانه، مثلا به خاطر سپردن رمز عبور یا آدرس نقش بسیار مهمی دارد، بررسی کردیم. و اگر اندازه هیپوکامپوس مناسب باشد بدان معناست که احتمال بروز آلزایمر کمتر است. با افزایش سن مغز همه ما کوچک می شود اما در برخی بیشتر و در بعضی کمتر، و اگر بیشتر کوچک شود احتمال بروزنسيان و آلزایمر بیشتر می شود.»
