کميته روابط خارجی مجلس نمايندگان آمريکا روز پنجشنبه با حضور چهار کارشناس مسائل آمريکای لاتين، به بررسی سفر اخير محمود احمدی نژاد به آمريکای جنوبی پرداخت. رييس جمهوری ايران در سفری يک هفته ای به ونزوئلا، کوبا، اکوادور و نيکاراگوئه رفت. قانونگذاران آمريکايی می گويند گسترش ارتباط ايران با کشورهايی همچون ونزوئلا برای فرار از تحريم ها عليه برنامه اتمی تهران است.
طی سال های اخير، همکاری های ايران با متحدانش در آمريکای جنوبی، نگرانی سياستمداران ايالات متحده را در پی داشته است. دولت آمريکا نسبت به فعاليت گروه های شبه نظامی مورد حمايت ايران در آمريکای جنوبی نگران است.
در همين حال حمايت کشورهايی همچون ونزوئلا از ايران، در تقابل با افزايش فشارها عليه تهران ارزيابی می شود.
نورمن بيلی، رييس موسسه توسعه اقتصاد بين الملل، می گويد: ايران با بهره گيری از سيستم مالی ونزوئلا و اکوادور تحريم های اعمال شده از سوی آمريکا، اتحاديه اروپا و سازمان ملل را دور می زند.
در پی انزوای بين المللی ايران، کشورهای سوسياليست آمريکای لاتين به نزديکترين متحدان ايران بدل شده اند. اين اتحاد به رغم فاصله جغرافيايی و اختلافات عميق فرهنگی ايران با کشورهايی همچون ونزوئلا حاصل شده است. ناظران معتقدند ضديت با آمريکا، اصلی ترين عامل ايدئولوژيک در اين ائتلاف است.
خوزه آزل، استاد دانشگاه ميامی، می گويد: اتحاد ايران، ونزوئلا و کوبا، ناشی از دشمنی عميقشان نسبت به آمريکا، ليبرال دموکراسی و اسراييل است.
اين دشمنی نگرانی واشنگتن را نسبت به نفوذ ايران در آمريکای لاتين افزايش داده است.
مايکل براون، مقام سابق دادگستری آمريکا، می گويد: ايران با کارتل های مواد مخدر مرتبط است و ممکن است از اين ارتباط برای ورود و حمله به خاک آمريکا بهره گيرد.
مايکل براون، مدير سابق اداره مبارزه با مواد مخدر آمريکا، می افزايد: طی سال های اخير بسياری از نيروهای قدس سپاه پاسداران و حزب الله، در آمريکای لاتين مستقر شده اند و با کارتل های مواد مخدر در کلمبيا و مکزيک مرتبطند.
اما به رغم تلاش های ايران برای نفوذ در آمريکای لاتين، اکثر کشورهای اين منطقه ارتباطی با ايران ندارند و بسياری معتقدند حضور جمهوری اسلامی در نيمکره غربی از محدوده چند کشور سوسياليست فراتر نخواهد رفت.
مايکل شيفتر، رييس موسسه گفتگوی ميان کشورهای قاره آمريکا، می گويد: کشورهايی که احمدی نژاد به آنها سفر کرد بيش از پيش نقش کمتری در منطقه ايفا می کنند. احمدی نژاد در سال ۲٠٠۹ به برزيل رفت ولی اين بار به آنجا نرفت.
ايران برای خروج از انزوای بين المللی نيازمند متحدانی در اقصی نقاط جهان است اما با توجه به اصرار ايران بر ادامه برنامه اتمی اش، تحريم ها عليه جمهوری اسلامی شديدتر می شود و هزينه ارتباط با ايران برای ديگر کشورها، افزايش می يابد.