تئو آنجلوپولوس بسال ۱۹۳۶ در خانواده ای بازرگان در آتن بدنيا آمد. در دانشگاه آتن به تحصيل حقوق پرداخت و سپس به فرانسه رفت و در پاريس اوايل دهه ۱۹۶۰ ميلادی وارد مدرسه سينما شد. وی پس از اتمام دوره سينمايی در سال ۱۹۶۴ به زادگاهش بازگشت و تا سال ۱۹۶۷ در مجله چپگرای «تغيير دمکراتيک» به عنوان منتقد سينمايی به نقد فيلم های روز مشغول شد.
آنجلوپولوس در سال ۱۹۶۵ برای اولين بار به فيلمسازی روی آورد، اما فيلمی را که تحت عنوان «داستان فورمينيکس» شروع کرده بود هرگز به اتمام نرساند. با اين همه علاقه اش را به فيلم سازی از دست نداد و از سال ۱۹۶۸ به ساختن فيلم هايی دست زد که عموما در فستيوال های سينمايی با توفيق همراه بود. جايگاه آنجلوپولوس بخصوص از دهه ۱۹۷۰ به بعد به عنوان يکی از اثرگذارترين فيلمسازان اروپايی تثبيت شده است.
آنجلوپولوس، که معروفترين فيلمساز يونانی به شمار می رود، عموما سناريوی فيلمهايش را خودش می نويسد. از ويژگی های فيلمهای وی اين است که غالبا افق گسترده ای داشته و از الگوی حماسی پيروی می کنند، اما وی عمدا تم مشخصی برای فيلمهايش در نظر نمی گيرد. همانطوريکه گفته شد، وی تاکنون جوايز متعددی برای آثارش دريافت کرده است. فيلم «بازيگران سيار» (۱۹۷۵) از طرف انستيتوی فيلم بريتانيا بهترين فيلم سال شناخته شد. «الکساندر کبير» (۱۹۸۰) جايزه شير طلايی فستيوال فيلم ونيز را ربود. و «چشم اندازی در مه» (۱۹۸۸) درجايزه شير نقره ای فستيوال ونيز شريک شد.
تهيه و تنظيم: مسعود عالمی، واحد اينترنت بخش فارسی صدای آمريکا