کارگردان: تئو آنجلو پولوس
يونان، ۱۹۷۵، رنگی، ۲۳۰ دقيقه
اين شاهکار مدرن و اعجاب انگيز با نگاهی منطقی از پُشت عينک بدون احساس از ماجراهای يک گروه تئاتر سيار استفاده می کند تا روايت درخور توجهی از تاريخ معاصر يونان ارايه دهد. ديکتاتور متاکسا، رژيم نازی ها، اشغال بريتانيا، استعمار قوای ناتو، همه به عنوان دايره نحس سرکوب- مقاومت - خيانت در حرکات موقرانه دوربين يک هنرمند وسواسی و متعهد به هنر عرضه می شوند.
اين فيلم تقريبا چهار ساعته داستان بازيگران يا گروه تئاتر سيار است که ابتدا به تماشای تاريخ معاصر يونان می پردازند، ولی بعد رفته رفته خودشان درگير سياست شده و وارد داستان می شوند و از اينجا گرانيگاه تئاتر نيز تغيير می کند. صحنه های فيلم که عمدتا نمايشگر فضاهای دورافتاده و روستايی با حال و هوای زمستانی است، که اين هم از شيوه های مورد علاقه کارگردان است، رفته رفته طولانی تر شده و بدون اينکه عجله ای به خرج بدهد با همان ريتم آهسته به پيش می رود. سرتاسر فيلم در ۸۰ شات گنجانيده شده است.
بازيگران سيار بلافاصله پس از اکران به سرعت به يکی از موفق ترين و پرطرفدارترين فيلم های سينمای يونان مبدل شد. ديدن اين فيلم برای علاقمندان فرهنگ يونان معاصر حتما لازم است. بخصوص هشدار می دهم که صحنه های پايانی فيلم از جمله با صلابت ترين و حساس ترين صحنه هايی است که تاريخ سينما بياد دارد.