کارگردان: آلن رودولف
بازيگران: نيک نولته، جولی کريستی
آمريکا، ۱۹۹۷، رنگی، ۱۱۳ دقيقه
کارگردان آلن رودولف استاد صحنه سازی های رمانتيک مخلوط با تلخی و شيرينی و جهانگرايی خاص سينماگرانی چون نوئل کوآردو و کول پورتر و بيلی وايلدر است. در اين فيلم وی اين تکنيک را به حد اعلی می رساند و در اين راستا تازگی فيلم غافلگير کننده است.
پس فروزش يک موش و گربه بازی سطح بالايی است از کشش جنسی بين دو شهروند مونترآل: جولی کريستی نقش «فيليس» Phyllis را بر عهده دارد که زمانی ستاره فيلم های ترسناک بود، و حالا ديگر کارش از سکه افتاده و بجز افسوس خوردن کار ديگری ندارد. نقش شوهر شوهر فيليس «لاکی» را نيک نولته بر عهده دارد، کارگر روزبه مزدی که همه فن حريف است و علاوه بر رفع اشکالات لوله کشی منازل، و کارهای نجاری و غيره خدمات خودش را از خانه دار حشری هم دريغ نمی کند.
در آنطرف شکاف نسل ها زوج جوانی قرار دارد شامل مارين، زنی خونگرم و شوهرش بنام جفری که در يکی از شرکتهای بزرگ مقامی دارد و اوقات فراغتش را دوست دارد با زنهای مسن تر از خودش بگذراند، بنابراين مارين را اغلب تنها می گذارد. مارين که هم از نظر جنسی محروم مانده و هم دوست دارد بچه دار شود، لاکی را برای ساختن يک اطاق بچه، و درست کردن خود بچه، استخدام می کند. از طرف ديگر زن مسنی همه که اين بار جفری بر حسب اتفاق افتاده است به دنبالش زن لاکی، فيليس، است که در بدنبال فرصتی است تا از شوهر نابکارش انتقام بگيرد.
آلن رودولف در اين فيلم نقاط تلاقی سرنوشت و ارتباطات از دست رفته در زندگی پيچيده اين چهار کاراکتر را با مهارت زيادی اداره می کند، و نتيجه کار او با سياليت لذت بخشی از يک صحنه به صحنه ديگر بين حالات غم انگيز و صحنه های به غايت کميک دنده عوض می کند. جولی کريستی با بازگشتی موفقيت آميز به روی پرده سينما پس از يک غيبت طولانی، در نقش زن مسن تر يک رابطه عاطفی بازی درخشانی، که او را شايسته کانديداتوری جايزه اسکار ساخت، ارايه کرد. اين بازی حقيقتا زيبا در واقع تُن و حالت طرفه آميز و هجو را تا انتهای فيلم مستقر می کند. فيلمی که از ابتدا تا انتها پر است از حرکات و ژست های توخالی و بيش از حد ملودراماتيک که بخاطر نامانوس بودن با شرايط داستانی به نحو خنده آوری جلوه می کند.
در مرکز شکننده اين فيلم رمانتيک کمدی اين فلسفه درباره زندگی قرار دارد که بايد اصل طبيعت و زندگی را به طرف افول و گرايش بطرف سازش قبول کرد. و اينکه پس از فروکش شعله های نخستين يک عشق، آدم کماکان می تواند در پس فروزش آن هنوز گرمای مطبوعی را بيابد.