صدای فرهاد در جايی كه انتظارش نمی رفت!
آرش ايرانی
(( بوی عيدی ، بوی توت بوی كاغذ رنگی بوی تند ماهی دودی وسط سفره نو بوی ياس جا نماز ترمه مادر بزرگ با اينا زمستونو سر ميكنم با اينا خستگيمو در می كنم . . . ))
حتما همه شما اين ترانه مشهور و بسيار زيبای فرهاد مهراد را شنيده ايد. آخرين باری كه اين اثر ارزنده به گوشم رسيد ساعت 20 و 55 دقيقه اول فروردين ماه سال 1383 بود. البته اين بار نه از دستگاه پخش خانگی ام كه از طريق راديو (( پيام )) تهران.
تقريبا اين اولين باری بود كه پس از25 سال از روی كار آمدن جمهوری اسلامی و البته گذشت يك سال و اندی از مرگ اين خواننده ارزنده ، يكی از شبكه های راديويی ايران مبادرت به پخش صدای فرهاد می كرد. البته پيش از اين و طی سال های آغازين پيروزی انقلاب ، راديو سراسری ايران چند باری ترانه (( محمد )) فرهاد را كه حال و هوايی كاملا مذهبی دارد پخش كرد اما بعد از آن ديگر هيچ گاه ايرانيان موفق به شنيدن صدای او از طريق شبكه های راديويی كشورشان نشده بودند.
فرهاد مهراد كه بيست و نهم دی ماه سال 1322 در تهران به دنيا آمده بود از سال 1348 با اجرای ترانه (( مرد تنها )) ، شعر شهيار قنبری و موسيقی اسفنديار منفرد زاده ، به صورت حرفه ای قدم به عالم موسيقی نهاد.اما از زمان استقرار جمهوری اسلامی تا سال 1372، ديگر خبری از فرهاد نبود تا اينكه در آن سال آلبوم (( خواب در بيداری )) را به جامعه عرضه كرد و پر فروش ترين شد. بعد از آن او در سال 1376 آلبوم (( برف)) را در ايالات متحده آمريكا ضبط و منتشر كرد و اين اثر يك سال بعد درا يران منتشر شد.
فرهاد همچنين در صدد تهيه آلبومی با نام (( امين )) بود كه ترانه هايی از كشورها و زبان های مختلف را در خود جای می داد . اما از مهر ماه سال 1379 بيماری فرهاد جدی شد ، ولی او از حركت باز نايستاد . می گويند آن روزها هيچ چيز جز مرگ نمی توانست او را از تهيه آلبوم (( امين )) باز دارد ، كه باز داشت. . .
حالا پس از گذشت قريب به 19 ماه از خاموشی ابدی فرهاد ، ظاهرا حركت اخير راديو (( پيام )) تهران در پخش ترانه ای از اين هنرمند جاودانه ايرانی كه طی سال های گذشته همواره مورد بی مهری عمدی قرار می گرفت ، يك عقب نشينی آشكار از مواضع قبلی مسئولين محافظه كار سازمان راديو و تلويزيون دولتی ايران محسوب می شود.