کارگردان: ساتياجيت ری
هند، ۱۹۵۶، سياه و سفيد، ۱۱۳ دقيقه
اين فيلم در دنباله «آواز جاده کوچک» ساخته شد و حوادث زندگی آپو را از ۱۰ سالگی تا ۱۷سالگيش دنبال می کند. بدون اغراق می توان گفت اين تجربه يکی از بهترين و عميق ترين برخوردهای سينمايی به رابطه بين والد و فرزند است. در اينجا آپو را در هيبت فراموش نشدنی يک طفل خيابانی در شهر مقدس «بنارس» می بينيم، که سپس در ظاهر يک دانش آموز ساعی در روستا ديده می شود. وقتی که فيلم به پايان می رسد وی به عنوان دانشجوی دانشگاه در کلکته پذيرفته شده، يعنی سرانجام از آغوش مادری وفادار و جانسپار کاملا جدا شده و به جرگه بزرگسالان پيوسته است. يکی از مضامين فيلم برخورد به مسئله شهر و روستا است که با ديد يک جامعه شناس زبر دست بروی پرده آورده می شود.