خبرگزاری فرانسه، ۸ژوئيه ۲۰۰۳
سخنگوی دولت ايران گفت: "ملت ايران و دولت اسلامی عميقاً اندوهگينند. همه ما آرزو داشتيم که عمل جراحی آنها با موفقيت تمام شود. برای موفقيت نتيجه جراحی دعا کرديم، زيرا اين خواست و آرزوی نهايی خود آنها بود."
بسياری از ايرانی ها در دو روز گذشته چشم از صفحه تلويزيون ها برنداشته اند و تلويزيون دولتی، دقيقه به دقيقه اخبار جراحی لاله و لادن بيژنی را اطلاع می داد.
خواهر بزرگ تر لاله و لادن با شنيدن اينکه تلويزيون با قطع برنامه عادی، خبر مرگ آن دو را اعلام کرد، غش کرد.
مردم، با غم و اندوه فراوان پس از شنيدن خبر، ماشين های خود را نگاه می داشتند و با چشم گريان پياده می شدند.
يک پرستار در بيمارستانی در سنگاپور که عمل جراحی در آن آنجام شد، به خبرنگاران گفت که کارکنان بخش طبقه بالا همگی بخاطر اين دو خواهر گريه می کنند.
روزنامه گاردين: عليرغم تلاشی دردآور برای نجات دادنشان، دو قلو های بهم چسبيده ايرانی زنده نماندند
دکتر "لو چون يونگ" رئيس بيمارستان «رافلز» در سنگاپور، در مصاحبه مطبوعاتی به خبرنگاران گفت:" تيم جراحان در تمام طول شب، ميليمتر به ميليمتر جلو رفتند. با تلاش فوق العاده پزشکان، جداسازی لاله و لادن با موفقيت انجام شد، تا اينکه با مشکل گردش خون هر دوی آنها روبرو شديم. لاله و لادن پنجاه ساعت جراحی مدام و بيهوشی را به خوبی تحمل کردند. بايد جمجمه آنها از بُن جدا می شد که استخوان قطوری است، اينکار نيز با موفقيت انجام شد. در اين مرحله، لاله و لادن جدا شده بودند و هنوز جراحی ادامه داشت. اما حدود ساعت 2 بعداز ظهر، گردش خون آنها از حرکت ايستاد و همه نبرد متخصصان برای حفظ جان آنها متاسفانه شکست خورد."
لاله و لادن از يک خانواده فقير با يازده فرزند بودند. وقتی تصميم گرفتند به دانشگاه بروند، مقامات به اين نتيجه رسيدند که تقريباً امکان شرکت جداگانه آنها در کنکور وجود ندارد و با دادن بورس تحصيلی آنها را در دانشکده حقوق دانشگاه تهران پذيرفتند.
لاله آرزو داشت پس از جراحی وارد کار روزنامه نگاری شود و لادن اميد داشت که به کار وکالت بپردازد.
رويترز: جراحی که پانزده سال پيش در آلمان حاضر نشد لاله و لادن را عمل کند، از شنيدن جراحی آنها در سنگاپور يکه خورد
دکتر مجيد سامی، ۶۶ ساله، يکی از بزرگ ترين جراحان مغز و اعصاب جهان، در ۱۹۵۵ از ايران به آلمان آمد. او که اينک رئيس موسسه مغز و اعصاب در هانور است، پس از يک ماه بررسی دو قلو ها در ۱۹۸۸ به اين نتيجه رسيد که لاله و لادن چون دارای يک شاهرگ مشترک بودند که خون مغز را در قلب خالی می کرد، هيچ گونه بخت جداشدن از هم را ندارند.
دکتر سامی می گويد:"وقتی شنيدم که می خواهند اين جراحی را انجام دهند، بسيار تعجب کردم. هرچند از پانزده سال پيش علم پزشکی پيشرفت هايی کرده است، اما مشکل دو خواهر فرقی نکرده بود."
يک تيم ديگر جراحان در بيمارستان دانشگاه هايدلبرگ آلمان نيز در ۱۹۹۷ حاضر به جراحی روی دوقلو ها نشد.