جسيکا برمن، صدای آمريکا
در هر کاری که می کنيم، لمس کردن اهميت حياتی دارد، از بستن دگمه تا استفاده از هرگونه صفحه کليد. اما بعضی از انسان ها حس لمس کردن خود را از دست می دهند، به دلايلی مانند بيماری قند و يا کهولت. اينک، محققين آلمانی می گويند راهی پيدا کرده اند تا حس لامسه را تقويت کنند.
در نشريه "ساينس" گزارش شده است که اين پژوهشگران با استفاده از ترکيبی از شوک الکتريکی خفيف و دارو، توانسته اند مولکول های گيرنده سيگنال تماس NMDA را دوباره به کار بيندازند.
چند ده نفر داوطلب پير و جوان، با اتصال برق خفيفی به انگشت اشاره، به مدت سه ساعت تپش های الکتريکی بسيار خفيف، در حد يک تلنگر با انگشت دريافت کردند. به برخی از اين داوطلبان، «امفتامين» داده شده بود که ماده تحريک کننده سلسله اعصاب بوده و فعاليت گيرنده های NMDA را تشديد می کند.
پژوهشگران برای اثبات اينکه می توان مولکول های گيرنده حسی را روشن و خاموش کرد، به گروه ديگری از داوطلب ها دارويی دادند که جلوی فعاليت NMDA را می گيرد و در نتيجه، قوه حسايی انگشتان را تضعيف می کند.
سپس با سوزن، ميزان حساسيت پذيری انگشتان داوطلبان آزمايش شد. هوبرت دينز، سرپرست پروژه در دانشگاه روهر، در شهر بوخوم آلمان می گويد:"با اين روش موفق شديم توانايی حسی يک داوطلب هشتاد ساله را به حد يک آدم پنجاه ساله برسانيم. و اين، دستاورد بزرگی است. ترکيب ترغيب الکتريکی با امفتامين ها بنظر می رسد بخش هايی از مغز را که فعاليت لامسه را کنترل می کنند، به شکل مثبتی تجديد سازماندهی می کند. داريم از روش هايی استفاده می کنيم که شبيه به داستان های تخيلی – علمی است و تا همين اواخر ناممکن بنظر می رسيد..."
اما يکی دو روز پس از توقف روش درمانی برای تقويت سيگنال های حسی، داوطلبان مجدداً به حالت ضعيف قبلی خود بازگشتند. اينک، وظيفه و چالشی که در مقابل محققين است، دائمی کردن قدرت لامسه است.
در صورتی که علم به چنين موفقيتی در کنترل بر يکی از حواس مهم پنجگانه برسد، فقط بيماران و سالمندان نيستند که با استفاده از اين روش، کيفيت زندگی خود را بالا می برند.
افراد معمولی هم ممکن است با تقويت حواس، به احساساتی دست پيدا کنند که در حال حاضر فقط برای معدودی ممکن است، نظير قدرت ادراک موسيقدان ها از بلندی و بمی نُت ها.