در حالی که دولت تهران به اعتراضات تند و تلخ درباره حمايت تونی بلر نخست وزير بريتانيا از تظاهرات ايرانيان مشغول بود، دولت های اروپايی با پرزيدنت بوش عليه فعاليت های هسته ای جمهوری اسلامی همصدا شدند.
در استراتژی جمهوری اسلامی، استفاده از آنچه دولت ايران تضاد بين ايالات متحده و اتحاديه اروپا می داند، جايگاه ويژه ای دارد؛ جمهوری اسلامی نيز مانند رژيم صدام، سرمايه گذاری نسبتاً سنگينی بر اختلافات واشنگتن و اتحاديه اروپا انجام داده است. به همين دليل، موضوعی که بتواند اروپا و آمريکا را عليه ايران متحد کند، يک خطر بالقوه و فزاينده برای رژيم روحانيون در ايران است.
بنظر می رسد قدرت های دو سوی اقيانوس پس از ماه ها اختلاف بر سر عراق، اينک بر سر ايران فرصت مناسبی بدست آورده اند تا به يکديگر نزديک شوند و زخم ها را التيام دهند. حتی اگر "قرار" باشد هميشه تفاوت ديدگاه و منافع بين اتحاديه اروپا و آمريکا وجود داشته باشد، چنانچه اکنون در مورد برخورد با فلسطينيان و حماس وجود دارد، دستيابی جمهوری اسلامی ايران به سلاح اتمی جزو چنين مقوله ای نخواهد بود.
در بيانيه پايان اجلاس سالانه اتحاديه اروپا و آمريکا ديروز چهارشنبه 25 ژوئن گفته شد که "با استفاده از تمامی وسايل لازم" با گسترش سلاح های کشتار جمعی مقابله خواهد شد. اين بيانيه همچنين ايران و کره شمالی را به عنوان بزرگ ترين تهديد عليه جهان از نظر گسترش سلاح های هسته ای نشان کرد.
رومانو پرودی، رئيس کمسيون اروپا در اجلاس مطبوعاتی مشترک با پرزيدنت بوش گفت:"زمانی که آمريکا و اروپا با هم متحد هستند، هيچ مشکلی، هيچ دشمنی نمی تواند جلوی ما بايستد. اگر ما نتوانيم متحد شويم، هر مسئله ای می تواند تبديل به بحران شود و هر دشمنی، يک هيولای مهيب."
آقای پرودی در واکنش به سخنان آقای بوش در مورد ايران اضافه کرد:"اتحاديه اروپا در مورد هدف با بوش همنظر است، اما خواهان برخوردی است که کمتر تهاجمی باشد. و ما به مذاکره روزانه و عميق با جمهوری اسلامی ادامه می دهيم."
اما پرزيدنت بوش مانند گذشته و با قاطعيت گفت:"ايران بايد با بازرسی های سازمان ملل همکاری کند و اين خواست جهان آزاد است. و اگر چنين نکند، ما به زمان مقتضی برخورد خواهيم کرد."