در تمامی كشورهای دنيا، مسابقات فوتبال برخی از تيمها، از چنان اهميتی بين تماشاچيان و بازيكنان برخوردار است كه گويی هيچ مسابقه ديگری در تقويم آن كشورها ثبت نشده است. مسابقه تيمهای گلاسگو رنجرز ـ سلتيك، ليورپول ـ اورتون و اينتر ميلان و آث ميلان بخشی از اين نوع مسابقات است. به اين ليست، مسابقه تيمهای استقلال و پرسپوليس را كه تمامی مسابقات ديگر را همواره تحت شعاع قرار داده است اضافه كنيد.
به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، كنفدراسيون فوتبال آسيا AFC در مقاله ای به بررسی اين مسابقه، شرايط خاص حاكم بر آن و دلايل اهميت سياسی اجتماعی آن پرداخت. در اين مقاله آمده است: دربی تهران، اتفاق منحصر به فردی در نوع خود ميباشد و شور و شوق برگزاری اين مسابقه نيز منحصر به فرد است. اين مسابقه، فراتر از يك رقابت ورزشی بوده و در جنبه های مختلف سياسی ـ اجتماعی زندگی در ايران به طور عام و تهران به طور خاص تاثيرگذار است.
در ليگ فوتبال دوقطبی، جايی كه همه چيز به اين دو تيم ختم ميشود، علاقمندی منحصر به فرد اين دربی تعجب برانگيز نيست. از نقطه نظر ارزشهای ورزشی، اين مسابقه به ندرت توانسته است نكات تاكتيكی و رضايت درونی تماشاگران، بازيكنان و مسوولين تيمها را جلب كند. زيرا در شرايطی كه تنها كسب برد در مسابقه مدنظر باشد، نمايش فوتبالی زيبا و مقولاتی از اين دست هنگام رويارويی اين دو تيم به دست فراموشی سپرده ميشود. در ادامه اين گزارش آمده است: دو ساعت قبل از آغاز اين مسابقه، معمولا ورزشگاه 100 هزار نفری آزادی مملو از جمعيت شده و تماشاچيان از ديوارها بالا ميروند به شكلی كه تمامی فضاهای موجود كاملا اشغال شده است.
متاسفانه، فشار زياد جمعيت، ترافيك و مشكلات رسيدن به استاديوم، باعث سررفتن تحمل تماشاگران شده است كه اين موضوع اغلب باعث بروز صحنه هايی دور از واقعيت فوتبال شده است.
يكی از تفاوت های بارز مسابقات فصل جاری در مقايسه با فصول گذشته اين است كه در اين دوره از مسابقات تيم سپاهان، قهرمانی خود را مسجل ساخته است و جدال بر سر كسب عنوان دومی مسابقات است، اما در مجموع هنگامی كه بحث يك دربی محلی به ميان ميآيد، چيزهای بسيار مهمتری نسبت به نگرانی درباره آمار و ارقام و جايگاه در ليگ برتر به ميان ميآيد.