مايکل لدين، وال استريت جورنال 11 ژوئن 2003
همان ترس هايی که رهبران شوروی سابق را فرا گرفته بود، ترس از محاصره شدن در بين کشور های خصم، يخه ملايان را در ايران نيز گرفته است.
برای ناظر خارجی ارزيابی درست از توانايی های يک جنبش ضد استبدادی در يک کشور ديگر همواره دشوار بوده است. اما امروز، دلايل به مراتب قوی تری برای ارزيابی مثبت از جنبش دموکراتيک ايران وجود دارد، تا دلايلی که برای دفاع از جنبش دموکراتيک در شوروی وجود داشت؛ مگر آنکه شهوت پول های نفتی چشم های غرب را ببندد تا از مخالفت های مردم ايران با رژيم اسلامی دفاع نکند.
کسانی که در دو سال گذشته به خيابان های ايران ريخته اند توسط "دانشجويان" رهبری می شوند؛ اما تصور نکنيد اين دانشجويان از قماش جوانان پاريسی يا شمال کاليفرنيا در دهه شصت هستند. برخی از اين دانشجويان بالای سی و چهل سال سن دارند و سال ها مبارزه در خيابان، زندان و شکنجه آنها را آبديده کرده است.
رژيم اسلامی می داند چه نيروی مهيبی به دنبال نابودی اوست و اخيراً دستور ويژه ای برای استفاده از نيروی کشنده عليه تظاهرکننده ها يی داده است که برای برگزاری بزرگداشت هجدهم تير آماده می شوند.
از جمله اقدامات سرکوب گرانه، دستور ممنوعيت مصاحبه با رسانه های فارسی زبان خارج است، به استثنای بی.بی.سی، راديو مسکو و راديو بين المللی فرانسه. تمام کارشناسان متفق القولند که ايران حامی اصلی تروريسم است. حزب الله، ساخته و پرداخته ايران است و سپاه پاسداران يک لژيون خارجی دارد که تا شمال آفريقا و جنوب آمريکا، مسيونر های مسلمانش را فرستاده است. حمايت عراق از تروريسم در مقابل فعاليت های ايران، هيچ به حساب می آيد.
در حال حاضر، سه دولت برای بقای خود در عراق در جنگ هستند: ايران، آمريکا و بريتانيا. اگر ايران بتواند ائتلاف را از عراق بيرون کند، جرج بوش و تونی بلر معنای شکست و تحقير شدن را خواهند دانست و يکی از نبرد های عمده عليه تروريسم را باخته ايم. اما اگر ما ملا ها را شکست دهيم و آزادی در عراق، ايران و افغانستان پيروز شود، ما جهان را تغير خواهيم داد و کار تروريست ها تمام است.