بنا به گزارش ايسنا، خبرگزاری دانشجويان ايران، ناآرامی های خيابانی سه شنبه شب (۱۹ خرداد) که تا ساعات اوليه بامداد چهارشنبه نيز در اطراف کوی دانشگاه و خيابانهای اميرآباد و فاطمی و بزرگراه جلال آل احمد ادامه يافته بود، در حوالی ساعت ۴ بامداد با دخالت ماموران انتظامی به پايان رسيد. اين تظاهرات ها که در واپسين ساعات شب به چندين هزارتن بالغ می شد، ابتدا از خواستهای صنفی و از درون کوی دانشگاه آغاز شد. اما به عقيده ناظران عنصر آگاهی دهنده و سياسی به سرعت ابتکار عمل را بدست گرفت و با طرح خواسته های سياسی فراگير نظير «زندانی سياسی آزاد بايد گردد» و «خاتمی، خاتمی، استعفا، استعفا» ، که حاکی از لبريز شدن کاسه صبر مردم تهران است، به سياسی شدن تظاهرات ياری رساند.
طبق گزارشات خبرگزاری ها جمهوری اسلامی برای بدست گرفتن کنترل و محدود کردن دامنه تظاهرات علاوه بر به ميدان آوردن نيروهای انتظامی و پليس، از نيروهای ضد شورشی مجهز به مدرنترين ابزارهای کنترل جمعيت نيز استفاده کرد. همچنين بنا به گزارش خبرگزاری های بی بی سی و ايسنا گروه ها و دستجات معروف به «لباس شخصی» در همه جا به چشم می خوردند. اين افراد که به موبايل، بی سيم و حتی اسلحه گرم مجهز بودند در بستن خيابانها بکار گرفته شده بودند و حتی در مقطعی به محاصره کوی دانشگاه اقدام ورزيدند، اما از ورود به محوطه خوابگاه، شايد برای جلوگيری از تکرار حوادث شوم ۴ سال پيش، خودداری کردند.
خبرگزاری ايسنا از قول علی يونسی، وزير اطلاعات جمهوری اسلامی، گزارش می کند که نيروهای انتظامی ۸۰ نفر را در ارتباط با ناآرامی های سه شنبه شب و ساعات اوليه چهارشنبه دستگير کرده اند. با اين وجود و بخصوص با در نظر گرفتن سرعت تشکل دانشجويان و حمايتی که از سوی اهالی محل از ايشان و خواسته هايشان می شد، و همچنين با مروری بر شعار های داده شده از سوی تظاهرکنندگان، به نظر نمی رسد که تاثير اين تظاهرات به همان 7 الی 8 ساعت خلاصه شود. با مطرح شدن اين نظر که ناآرامی های سه شنبه شب تنها پيش درآمدی بود برای حرکات جسورانه تر از سوی دانشجويان بمناسبت سالگرد 18 تير، انتظارمی رود در روزهای آينده تظاهرات و حرکات اعتراضی گسترده تری در سطح تهران و ساير شهرهای ايران انجام بگيرد.