فرانسه، ۱۹۸۰، رنگی، ۸۷ دقيقه
اين فيلم که به مناسبت بازگشت گودار از ناکجاآباد رمزآلود پس از ۱۹۶۸ مورد تحسين قرار گرفت، بعد از «بی نفس» بيشترين تحسين و تمجيد ها را دريافت داشت. گودار در اين جا به سراغ موضوع فاحشه گری که قبلا در فيلم های «گذران زندگی خودش» و «۲ يا ۳ چيزی که من از او ميدانم» بدانها پرداخته بود می رود و داستان زندگی يک کارگردان تلويزيونی که هدف خودش را در زندگی گم کرده، دوست دخترش که می خواهد ترکش کند و فاحشه جوانی را بازگو می کند که اتفاقا از آن دو نفر ديگر زندگی مرتب تر و نظم و ترتيب دارتری دارد. داستان زندگی اين کاراکتر ها بصورت تکه تکه در کنارهم نشان داده می شود، و حتی گاهی اوقات با هم برخوردهايی هم پيدا می کنند.
فيلم «هرآنکه را توانستی نجات بده» حالت روايی ساده و تک خطی ندارد، بلکه بيشتر بشکل يک قطعه موسيقی ساخته شده است، يعنی به حالت تنظيم ريتمی، موضوعی، صدايی و تصويری با مقدار معتنابهی ديالوگ پرمغز و صحنه های تحريک کننده جنسی با سليقه و زيبايی خيره کننده ای که تا مدتها در ذهن می ماند. تماشای اين فيلم به همه دوست داران سينمای موج نو ی فرانسه توصيه می شود.