<!-- IMAGE -->
در جشنواره ۲۰۰۹ ادینبورگ ، هنرمندان از تمام رده بندهای هنرهای اجرایی به پایتخت اسکاتلند هجوم آوردند تا در این مراسم جشن و شادمانی سالیانه شرکت کنند. این هنرمندان در ضمن درآمد مختصری نیز به دست می آورند اما مهم ترین مسئله برای آن ها این است که بتوانند هنرهای خود را در طول فستیوال به معرض نمایش بگذارند و در مرکز توجه عموم قراربگیرند.
«فرینج»، نامی است که بر روی این جشنواره گذاشته شده است. جشنواره ای که در حقیقت جریان متناوبی است که در کنار فستیوال سنتی وبین المللی ادینبورگ برگزار می شود (فستیوال سنتی ادینبورگ مهم ترین واقعه هنری در سطح بین المللی به شمار می رود) اما امروزه به همان اندازه جشنواره اصلی از محبوبیت برخوردار است. این جشنواره درنتیجه هجوم هزاران جهانگرد از سراسر دنیا به شهر ادینبورگ هرساله حتی در دوران دشوار اقتصادی بیش از ۱۳۰ میلیون دلار برای تجارت های مختلف این شهر تولید می کند.
فستیوال ادینبورگ، هرسال به مدت سه هفته در ماه اوت برگزار می شود و شامل موسیقی، ادبیات، رقص و تئاترهایی است که توسط هنرمندان مختلف از سراسر جهان اجرا می شود.
علیرغم رکود اقتصادی حاضر، فروش بلیت های جشنواره ادینبورگ، این بزرگترین جشنواره هنری جهان از سال ۲۰۰۷ تا کنون بیش از۲۰درصد افزایش یافته است.
یکی از هنرمندان حاضر در این جشنواره که بخش اعظم آن در خیابان های شهر برگزار می شود و افراد می توانند به رایگان آن را تماشا کنند، انسان شبه مجسمه ای است به نام «لرد لیوینگستون» که می گوید کلاهش پر از پول خردهایی است که مردم برایش انداخته اند. این هنرمند خیابانی می گوید: « در زمان های بد اقتصادی مثل حالا ،البته که مردم از رفتن به یک تئاترمعمولی برای تماشای یک « شو» و پرداخت ۱۳ دلار خودداری می کنند اما وقتی به هنرمندانی چون من می رسند فکر می کنند خوب من دو یا سه دلار توی کلاه این آرتیست می اندازم!»
جشنواره «فرینج» درسال ۱۹۴۷ آغاز شد. هنگامی که اعضای گروه های تئاتری از هشت تئاتر مختلف ادینبورگ بدون دعوت در جشنواره رسمی و سنتی این شهر حاضر شدند و به آزادی به اجرای برنامه پرداختند ودرواقع دست به نوعی سنت شکنی زدند.
امسال بیش از ۳۵ هزار هنرمند در جشنواره فرینج ادینبورگ شرکت دارند که به مراتب بیشتر از سال های پیش است. سال گذشته تعداد هنرمندان شرکت کننده ۳۲ هزار نفر بودند. بسیاری از ساکنان شهر از درآمد سالیانه سرشاری که توسط این فستیوال تولید می شود راضی و خوشحال هستند.
برگزار کنندگان می گویند دلیل استقبال مردم از این جشنواره حتی در این دوران سخت و رکوداقتصادی، آزادی و سبکبالی است که تماشاگر هنگام تماشای این فستیوال درخود احساس می کند. تماشای آثار هنری تازه و گوناگون از هنرمندانی از سراسر جهان.
تومک برکووی ،کارگردان هنری فستیوال، امیدوار است که با فروش افزاینده بلیت ها، وجهه و عملکرد هنر در انگلستان را به مراحل تازه ای برساند چرا که بنا بر گفته او :« در این کشور، متاسفانه به هنر به چشم یک صنعت نگاه نمی شود بلکه با آن به شکل یک بارسنگین بر دوش همه و یک مسئولیت همگانی برخورد می شود. ما کوشش داریم به دولت نشان دهیم که این یک صنعت است و خریدار دارد و ما در نتیجه موفقیت های مالی این جشنواره توانسته ایم برای عده زیادی از مردم شهر ادینبورگ مشاغلی بوجود بیاوریم.»
با این همه طرفدار و هزاران مجری و هنرمند شرکت کننده البته که این یک موفقیت هنری چشمگیر برای شهر ادینبورگ محسوب می شود.