تاریخچه طالبان از موارد بکار گرفتن بچه های بالغ بر ۷ سال برای جنگ
تروریستی علیه دولت های افغانستان و پاکستان سرشار است. شواهد تاکتیک های
طالبان اخیراً با نجات گروهی از کودکانی که آنها را بزور استخدام کرده
بودند، برجسته شد که گفته می شود قرار بود از آنها بعنوان بمب اندازان
انتخاری استفاده شود.
ندیم احمد، ژنرال پاکستانی، ریاست یک گروه ویژه پشتیبانی را بر عهده
دارد که پرداختن به بحران ناشی از وضعیت کسانی که در اثر سه ماه جنگ در
دره سوات آواره و دربدر شدند، از جمله وظایف آن است. او با چندین پسر بچه
که از دام طالبان نجات داده شدند ملاقات کرد. ژنرال ندیم گفت آنها شستشوی
مغزی شده بودند و بسیاری بعنوان بمب اندازان انتحاری آموزش دیده بودند.
پسرانی که هدف طالبان قرار می گیرند اغلب از خانواده های فقیر هستند
و اکثراً با وعده دادن غذا وسوسه می شوند. دیگران از خیابان ها ربوده می
شوند. همچنین ، گزارش های معتبری منتشر شده است که حاکی است بیت الله محسود رهبر طالبان پاکستانی، بچه ها را برای خدمت بعنوان بمب اندازان
انتحاری می خریده است.
طالبان از نگرش افراطی خود از اسلام برای تلقین به کودکان و تبدیل
آنها به بمب انداران انتحاری استفاده می کنند. این کودکان چنان شستشوی
مغزی می شوند که آماده هستند پدر و مادر خود را که کافر می نامند بکشند.
متاسفانه، تلقین عقیدتی کودکان برای این که به سرباز تبدیل شوند،
پدیده جدیدی نیست. گروه معروف به ائتلاف برای متوف ساختن استفاده از
سربازان خردسال تخمین می زند که از ده ها هزار کودک در مناقشه ها بهره
برداری می شود. بچه سربازن در تمام مناطق جهان وجود دارند. بگزارش سازمان
ملل متحد، در سال ۲۰۰۷، پنجاه و هفت گروه و نیروی مسلح از بچه ها استفاده
می کردند و تعداد آنها در سال ۲۰۰۶ چهل گروه بود.
جدیدترین گزارش سازمان ملل متحد در باره قاچاق انسان حاکی است در حالی
که سن اکثریت سربازان خردسال بین ۱۵ و ۱۸ سال است، هفت یا هشت سالگانی نیز
هستند که بکار گرفتن آنها بر اساس قوانین بین المللی غیر قانونی است.
نجات سربازان خردسالی که طالبان بزور استخدام کرده اند، به آنها
فرصت می دهد بار دیگر به زندگی دوران کودکی باز گردند. ایالات متحده بر
این عقیده است که تمام ملت ها باید در همکاری با سازمانهای بین المللی و
غیر دولتی برای خلع سلاح بچه سربازان و بیرون کشیدن آنها از جبهه، و
بازگرداندن دوباره به جامعه، دست بکار شوند.