گزارش: لری لندن خبرنگار صدای آمریکا در واشنگتن
از سال ۱۹۶۵ تا کنون، تام جونز خواننده اهل ولز بیش از ۱۰۰ میلیون صفحه در سراسر جهان فروخته است. این خواننده قدیمی در سال ۲۰۰۶ توسط ملکه انگلستان به مقام سلحشوری رسید.
تام جونز ۶۹ ساله، با صدای قدرتمند و باریتون (بین بم و زیر) خود، خواننده ای صاحب سبک به شمار می رود که در طول زندگی حرفه ای خود توانسته است بر خوانندگان دیگر نیز تاثیرگذار بوده و به صنعت موسیقی انگلستان کمک های شایانی کند. او امروز نیز هم چنان به جذب هواداران خود از سنین مختلف ادامه می دهد و هنوز هم تصمیم ندارد از کار خوانندگی کناره گیری کند.
توماس جونز وودوارد که در جنوب ولز در بریتانیا به دنیا آمده است، در دوران نوجوانی، روزها به شغل کارگری ساده و شب ها به کار خوانندگی در بارهای محلی اشتغال داشت. او در اوایل دهه ۶۰ میلادی با گوردون میلز ترانه سرا و مدیر برنامه های هنری آشنا شد، بخش آخر نام فامیل خود را حذف کرد و یکی از ترانه های میلز را با استفاده از نام تازه خود «تام جونز» بر روی صفحه ضبط کرد.
بیش از ۳ میلیون نسخه از این نخستین ترانه تام جونز به نام «این غیرمعمول نیست» به فروش رسید. پس از این موفقیت جونز توانست در یک شبکه تلویزیونی آمریکایی شوی ویژه خود را اجرا کند. در این زمان تام جونز که به شدت مورد توجه همگان از جمله آهنگسازان و ترانه سرایان مختلف قرار گرفته بود ترانه تازه ای به نام «تازه چه خبر گربه ملوس» را با آهنگی از برت باکاراک و ترانه ای از ساخته های هال دیوید خواند که شبانه تبدیل به یکی از معروف ترین ترانه های آن دوران شد.
تام جونز که به خاطر صدایی قدرتمند و اجراهایی سکسی روی صحنه به شهرت رسید، در حقیقت به خاطرهنرهای چندگونه و انعطاف پذیری ویژه خود توانسته است تا کنون درصحنه موسیقی ماندگار باشد: «من عاشق شنیدن موسیقی هستم. در ضمن من خیلی کنجکاوم که بدانم تازه چه خبر است. از سال ۱۹۵۵که موسیقی راک اند رول درواقع آغاز شد من همیشه این موسیقی و ترانه های گوناگونی که به آن شیوه ساخته می شد را دنبال می کردم. موسیقی که با هرچه تا آن زمان ضبط شده بود و من شنیده بودم تفاوت داشت.»
تام جونز می گوید: «من همیشه مشغول گوش دادن به رادیو هستم. می خواهم بدانم چه کار تازه و جالبی ارائه شده و این کار را نه اینکه به خاطر اینکه بتوانم در این کار دوام بیاورم بلکه به خاطر عشقی که به موزیک دارم انجام می دهم.»
درهمان سال های نخست فعالیت های هنری، از تام جونز دعوت شد تا در یکی از کازینوهای لاس وگاس برنامه اجرا کند. برنامه های او از پرطرفدارترین سرگرمی های جهانگردان در لاس وگاس به شمار می رفت و تام جونز توانست در همان دوران دوستی نزدیکی با الویس پریسلی و فرانک سیناترا ایجاد کند.
جونز می گوید: «یادمه که یک بار من یک آلبوم ترانه های استاندارد به بازار دادم و الویس پریسلی به من گفت: من فکر می کنم این نوع موسیقی مخصوص فرانک سیناتراست نه امثال من و تو بهتر است تو بیشتر آلبوم های راک اند رول تهیه کنی. جالب اینجاست که چندی بعد وقتی با فرانک سیناترا آشنا شدم او به من پیشنهاد کرد که به جای راک اند رول بهتر است بیشتر ترانه های استاندارد که شیوه خوانندگی خود اوست را اجرا کنم! البته من هم خوشحال بودم که دو نابغه موسیقی به من پند و اندرزهای سودمند می دهند.»
با وجود آن که بیشتر آهنگ های خوب روز به تام جونز ارائه می شد تا او آن ها را بخواند و به معروفیت برساند اما او یکی از این آهنگ های درخشان را از دست داد: «یک بار با بیتل معروف پل مک کارتنی در یک کلوب شبانه در لندن روبرو شدم و از او خواهش کردم که آهنگی را برای من بسازد. او به من قول داد و چندی بعد این آهنگ را به آدرس منزلم فرستاد اما در نامه کوتاهی که با آن همراه بود نوشته بود اگر بخواهی این ترانه را بخوانی، باید آن را به عنوان یک تک آهنگ هرچه زودتر(همین هفته) به بازار بدهی. من خودم دست اندرکار تهیه یک تک آهنگ بودم که قرار بود همان جمعه منتشر شود و خلاصه هر کاری که کردیم نتوانستیم به توافق برسیم. نخواندن این آهنگ که راه طولانی و پرپیچ و خم نام داشت و یکی از معروفترین ترانه های بیتل ها به شمار می رود یکی از بزرگ ترین تاسف های زندگی من است. البته در طول سال ها من آن را اغلب برای تماشاگرانم می خوانم اما می دانم که این آهنگ مال من نیست.»
تام جونز اخیرا تازه ترین آلبوم خود را به نام ۲۴ ساعت به بازار داده است: «برخلاف همیشه که اغلب شعر و آهنگ های مرا دیگران می سازند من بیشتر آهنگ های این آلبوم تازه را خودم نوشته ام. بنا براین این کار برای من جنبه های شخصی برخوردار است.»
تام جونز هنوز هم محبوب است و هنوز هم جمعیت کثیری از تماشاگران را به سالن های اجرای برنامه خود می کشاند: «مردم به من می گویند که من یک حالت خودمانی دارم و هرگز تظاهر به چیزی که نیستم نمی کنم. یعنی مثلا سعی نمی کنم ادای یک مرد جوان را درآورم. این را حتی تماشاگران جوان تره هم به من می گویند. درمورد جذبه سکسی هم باید بگویم که من فکرنمی کنم این چیزی است که یکشبه به دست بیاید و ناگهان با بالارفتن سن و سال از بین برود. البته به شرطی که بتوانید آن را به خوبی ارائه کنید و زننده نباشید.»