گزارش لوئیز رامیرز خبرنگار صدای آمریکا از جنین در ساحل غربی
وفا یون س، یک موسیقی دان اهل فلسطین در چند سال گذشته راه های تازه ای را از طریق موسیقی به بچه های این منطقه که با جنگ و ترس و خشونت بزرگ شده اند نشان داده است. یونیس با پایه گزاری یک ارکستر سازهای زهی به نام «آزادی» گامی در راه ایجاد صلح و هارمونی در مناطق تحت کشمکش وجنگ زده ساحل غربی برداشته است.برای انور، یک دختر ۱۳ ساله فلسطینی که در اردوگاه پناهندگی جنین در ساحل غربی به دنیا آمده و بزرگ شده است، نواختن ویولن تنها راه فرار از زندگی اسفناکی است که او با ان به طور روزانه روبروست.
انور تهاجم سربازان اسرائیلی را به خانه خود هنگامی که ۶سال بیشتر نداشته است به یاد می آورد:« آن ها ما را از خانه بیرون کردند و بعد تانک های خود را در مقابل ما قرار دادند. من به شدت ترسیده بودم و ما همگی از ترس فریاد می زدیم. من آن موقع خیلی کوچک بودم.» وفا یونس معلم موسیقی که درهای تازه ای را به روی انور و دیگر نوجوانان فلسطینی گشوده است می گوید:« آرامش، شادی و لبخند.. این چیزهایی است که موسیقی برای مردم به ارمغان می آورد. هنگامی که یک فرد دست به نواختن موسیقی می زند ناگهان به نوعی زیبایی درونی دست می یابد. قلب او از عشق سرشار می شود و گل های صلح در اعماق وجود او می رویند.» یونس با تاسیس یک مدرسه موسیقی، روح و جسم خود را در اختیار بهبود زندگی کودکان فلسطینی و آوردن شادی و نشاط به زندگی غم بار آن ها گذاشته است. به آن ها امید بخشیده و می کوشد تا آن ها را از « فرهنگ مرگ پذیری» دور نگهدارد.یونس فعالیت های خود را در اردوگاه پناهندگی جنین در ساحل غربی متمرکز کرده است. جایی که خشونت ومرگ در این منطقه تحت اشغال نیروهای اسرائیلی جزئی از زندگی مردم به ویژه کودکان و نوجوانان محسوب می شود.
یونس می گوید:« این بچه ها که دائما با رفت و آمد سربازان روبرو هستند و گوش هایشان به صدای تیراندازی عادت دارد و دائم در وحشت به سر می برند وقتی من این پروژه را آغاز کردم آن ها را دیدم که سرشار از شادی و شعف می خندند، موسیقی می نوازند و آن را عاشقانه دوست می دارند.»البته همگان به این فعالیت مثبت روی خوش نشان نداده اند. در ماه مارس گذشته هنگامی که یونس و ارکستر سازهای زهی نوجوانان او که انور هم یکی از نوازندگان آن بود برای گروهی از یهودیان کهنسال نجات یافته هولوکاست برنامه اجرا کردند، مقامات فلسطینی به این کار اعتراض کردند.
اجرای برنامه برای یهودیان به نظر این مقامات نوعی خم شدن در مقابل دشمن به شمار می رود.
کلنل رادی آسده، رییس پلیس جنین یکی از این مقامات است که از یونس خواسته است تا هرچه زودتر اردوگاه جنین را ترک کند:« شاید یونس این کار را با حسن نیت و برای کمک به مسائل حقوق بشری انجام داده است اما استفاده از یک مشت کودک و نوجوانی که هیچ ارتباطی با سیاست ندارند در این گونه فعالیت ها باعث شده است که امروز مردم داخل کمپ او را تهدید کنند.»با این همه افرادی چون وفا یونیس اثرات عمیق و فراموش نشدنی بر روحیه کودکان و نوجوانان فلسطینی به جای می گذارند.
انور می گوید: « پیش از آن که دست به سازی بزنم و نواختن موسیقی را بیاموزم از شنیدن موسیقی متنفر بودم. اما امروز هم از شنیدن و هم از نواختن موسیقی بی نهایت لذت می برم.»وفا یونس مصمم است تا با ادامه این گونه فعالیت ها شور و شعف موسیقی و صلح و آرامش وابسته به آن را در میان مردم اسرائیل و فلسطین توسعه بدهد.
یونس می گوید: « دولت پس از دولت می آید و می رود اما از صلح در منطقه خبری نیست. از من بپرسید این صلح چگونه می تواند برقرار شود و من به شما می گویم!»