تونی کورتیس بازیگر ۸۳ ساله برخی از برجسته ترین فیلم های تاریخ سینمای هالیوود از جمله بندباز، اسپارتاکوس و بعضی ها داغشو دوست دارند با شرکت جک لمون و مرلین مونرو، از دوران نوجوانی و هنگامی که درمحله برانکس در نیویورک در گمنامی به سر می برد به کار نقاشی اشتغال داشت.
تونی کورتیس معتقد است که هنرنقاشی به او نوعی آزادی روحی می دهد که در بازیگری وجود ندارد:« شما وقتی مشغول نقاشی هستید کاملا تنها هستید و کسی کاری به کارتان ندارد. هیچکس نمی آید به شما بگوید مثلا رنگ زرد اینجا را کمی بیشتر کن!» او در ادامه این سخنان می گوید:« شما در مقابل یک بوم سفید قرار می گیرید و بعد با رنگ های درخشان و درخشنده سبز و زرد و آبی یک منظره کامل بوجود می آورید. این نوعی خلق اثر از هیچ و مثل شعرگفتن می ماند که ناگهان از درون ناخودآگاه انسان بر روی کاغذ می ریزد. برای همین هم من تا به این اندازه به نقاشی کردن علاقه دارم.»تونی کورتیس که اخیرا نمایشگاهی از آثار او در لندن برگزار شده است با یک کلاه خاکستری لبه پهن در حالی که روی صندلی چرخداری نشسته است و ضعیف و رنجور به نظر می آید به اطراف محوطه نمایشگاه حرکت می کند. او از سال ۲۰۰۶ پس از ابتلا به سینه پهلو از صندلی چرخدار استفاده می کند.
نقاشی های رنگ و روغن تونی کورتیس از سال ها پیش مورد توجه کلکسیونرهای مختلف بوده است و نقاشی های جدید او نیز در این نمایشگاه تازه هریک به مبلغی بیش از ۴۰ هزار دلار به فروش رسیده است.
درسال ۲۰۰۷ موزه متروپولیتن شهر نیویورک یکی از آثار نقاشی کورتیس را برای آویختن در گالری تازه ای به نام « آثاری از هنرمندان سرشناس» ابتیاء کرده است.درمیان آثارنقاشی های رنگ و روغن تونی کورتیس از مناظر طبیعی و چشم اندازهای رنگارنگ ، این هنرمند از تعدادی از آفیش های فیلم های قدیمی خود نیز به عنوان بوم استفاده کرده و تصاویر سیاه وسفید آن ها را به صورتی تازه و خلاق با استفاده از رنگ های درخشان و شفاف بازسازی کرده است. از جمله آفیش فیلم « هودینی» که در آن تونی کورتیس نقش شعبده باز وهم گرایی به همین نام را بازی کرده است که در اوائل قرن بیستم در نیویورک دست به عملیات حیرت آوری می زده است . هودینی پس از آن که با زنجیر دست و پای او را بسته بودند در داخل یک جعبه چوبی به اعماق آب رودخانه فرستاده می شد و همانجا به صورتی سریع و حیرت آور خود را از این مخمصه نجات داده و به سطح آب بازمی گشت.
در میان نقاشی های دیگر تونی کورتیس تصاویری از دوران جوانی این هنرپیشه و هم چنین تصاویر متعدد رنگ شده ای از مرلین مونرو، معشوقه سابق کورتیس و هم بازی او در فیلم معروف « بعضی ها داغشو دوست دارند» نیز به چشم می خورد. تونی کورتیس می گوید: « مرلین عاشق نقاشی های من بود. می گفت آن ها را دوست دارد چون بادقت و مهارت کشیده شده اند و چون از آزادی عمل برخوردارند. مرلین با وجود علاقه فراوان نمی توانست نقاشی کند. من چند بار سعی کردم راه و رسم نقاشی کردن را به او نشان دهم اما او پس از یک یا دو تلاش سرخورده شد و هرگز دوباره به سراغ آن نرفت.» تونی کورتیس می گوید:« برای بعضی ها تجسم مناظر و یادگرفتن ابعاد یک پرده نقاشی خیلی آسان است اما برای مرلین این یک کار چالش آمیز بود.» کورتیس می گوید که مرلین مونرو بارها مدل نقاشی ها و طراحی های او بوده است و یکی از بهترین آثار او یک نقاشی رنگ و روغن عریان از این ستاره فقید است اما او هرگز این نقاشی را به نمایش نگذاشته است:« این نقاشی جنبه های شخصی و احساسی زیادی برای من دارد و هنوز هم وقتی به آن نگاه می کنم حیرت زده می شوم. مرلین بخشی از جوانی و روزهای خوش زندگی من بوده است و من خوشحالم که شانس آن را داشته ام که با او باشم. او زنی بی نهایت زیبا بود که از نوعی آزادی و رهایی خاص برخوردار بود. او هرگز از هیچ کاری ابراز شرمساری نمی کرد و همین یکی از چیزهایی بود که من در مورد او بسیار دوست داشتم.» تونی کورتیس این روزها در آتلیه ای زیبا در فضای آزاد خانه مسکونی خود در شهر لاس وگاس به نقاشی اشتغال دارد. او در این خانه با همسر ششم خود جیل زندگی می کند:« من خیلی آدم خوشبختی هستم که با درنظر گرفتن شرایط سنی وسلامتی هنوز هم قادرم نقاشی کنم. هرچند من هرگز خودم را یک نقاش حرفه ای به شمار نمی آورم.» کورتیس می گوید:« راستش من خودم را یک هنرپیشه حرفه ای هم به شمار نمی آورم. این روزها همه چیز حتی بازیگری و نقاشی تبدیل به حرفه شده است و برای آن مدرسه درست کرده اند در حالی که من تمام عمرم نقاشی کرده ام و در فیلم بازی کرده ام اما هرگز تعلیماتی در هیچ کدام از این رشته ها نگرفته ام. به نظر من تنها چیزی که برای انجام این کارها به آن نیاز دارید، انرژی است.» تونی کورتیس که در ماه ژوئن درهالیوود یک عمرفعالیت هنری اوطی مراسمی در یک سینمای قدیمی در شهر هالیوود جشن گرفته خواهد شد هنوزحرفه بازیگری را کاملا کنار نگذاشته است:« البته این روزها برای من پیدا کردن یک نقش مناسب که مطابق میلم باشد بسیار مشکل است . من در مدت ۵۰ سال کار بازیگری در حداقل ۱۲ فیلم که برخی از آن ها از شاهکارهای هالیوود محسوب می شود شرکت داشته ام. هرچند هرگز جایزه ای برای هیچ یک از این فیلم ها دریافت نکرده ام و این خود باعث دلتنگی من است اما همین برای من کافی است. از طرفی دیگر باید بگویم حرفه نقاشی برای من بسیار دلپذیر و از هر نظر ارضا کننده بوده است.»