روز شنبه ۲ خرداد ماه، يک سازمان بين المللی مدافع حقوق بشر با ااعلام اين خبر که وضعيت جسمانی بهروز جاويد تهرانی به دليل تحمل شکنجه در زندان رو به وخامت گذاشته شده خواستار آزادی سريع وی شد.
در بيانيه سازمان نظارت بر حقوق بشر آمده است بهروز جاويد تهرانی، ۲۹ ساله از چهره های شناخته شده مدافع حقوق زندانيان سياسی و خانواده هایشان است.
آقای جاوید تهرانی در سال ۱۳۷۸، زمانيکه ۱۹ سال بيش نداشت برای اولین بار بدليل شرکت در تظاهرات دانشجويان بازداشت و به هشت سال زندان محکوم شد. وی پس از گذراندن چهار سال از دوره محکوميتش بطور مشروط از زندان آزاد شد.
اين فعال دانشجویی بار دیگر در۲ خردادماه سال ۱۳۸۴ به علت ادامه فعالیت های سياسی بازداشت و به هفت سال زندان محکوم شد. در طول دوران بازداشت تاکنون به وی اجازه داشتن وکيل مدافع داده نشده و ملاقات با خانواده اش نيز بطور محدود صورت می گيرد.
در يبانيه اين نهاد بين المللی مدافع حقوق بشر آمده است بهروز جاويد تهرانی متهم به عضویت در «جبهه دموکراتیک ایران» و ارتباط با «سازمان مجاهدین خلق» شده است.
مقامات سازمان ئظارت بر حقوق بشر که مرکز آن در شهر نيويورک است در يبانيه خود گفته اند: "بهروزجاوید تهرانی که به شدت بيمار است، صرفا به دليل فعاليت های سياسی مسالمت جويانه اش در زندان بسر می برد و در اعتراض به ضرب و شتم خود در سلول انفرادی زندان رجایی‌شهر دست به اعتصاب غذا زده است."
در همين رابطه سارا لی وايتسون مدير بخش خاورميانه اين سازمان گفته است: "بهروز جاويد تهرانی می بايست سريعا از زندان آزاد شود چه درغير اين صورت احتمال دارد وی در زندان جان سپارد."
مقامات سازمان نظارت بر حقوق بشر از اينکه جان اين فعال دانشجویی در زندان رجایی شهر هر لحظه در خطر است ابراز نگرانی کرده اند، زيرا همين ماه گذشته بود که يک زندانی سياسی ديگر بنام امير حشمت ساران بطور مشکوکی در اين زندان جان خود را ازدست داد.
به گفته اين سازمان، زندان رجايی شهر که گوهر دشت نيز ناميده می شود يکی اززندانهای اصلی بشمار ميايد که در آن بسياری از زندانيان سياسی در سال ۱۹۸۸ ميلادی بطور دسته جمعی به جوخه های مرگ سپرده شده اند. اين واقعه به «کشتار زندانيان سياسی» در ايران معروف است.
مقامات اين سازمان دراين بيانيه ضمن آنکه خواستار آزادی سريع آقای جاويد تهرانی شده اند همچنين به مقامات جمهوری اسلامی ايران ياد آوری کرده اند : "عليرغم آنکه آنها موظف به حفظ امنيت و جان همه زندانيان هستند اما در مورد زندانيان سياسی به دفعات تعهدات خود را زيرپا گذاشته اند زيرا بسياری ازاين فعالان سياسی در زندانهای ايران جان خود را از دست داده اند."