اسکات استرن، خبرنگار صدای آمریکا، کاولاک
یک مادربزرگ آمریکایی به هزاران دانش آموز دختر سنگال کمک می کند تا در تحصیل در مدرسه پیشرفت کنند.
زمانی که دختر ویولا وان درگذشت، وی سرپرستی ۵ نوه خود را به عهده کرد. اما وی به جای این که آن ها را در میشیگان بزرگ کند، خانواده جدید خود را به آفریقا برد تا در مدرسه خانگی شهر کاولاک در سنگال درس بخوانند.
در این دوره زندگی وی به طور جدی متحول شد.
وان می گوید:« آن جا یک دختر ۹ ساله هم سن و سال و هم بازی نوه من بود و در کلاس های خانگی درس می خواند و از من خواست تا به او هم درس بدهم و من هم با کمال میل پذیرفتم. »
زمانی که وان دید این دختر هر روز برمی گردد، از والدینش در مورد علت آن پرسید.
وان می گوید:« مادرش به من گفت که این دختر در کلاس ۴۸ نفره، از نظر سطح تحصیلی در رده آخر است و دلیش این نیست که هوش و استعداد ندارد و من هم می دانستم که او دختر باهوشی ست بنابراین از والدینش خواستم اجازه دهند او هم با نوه من درس بگیرد.»
این دختر روز بعد با سه دوستش آمد.
وان می گوید:« در عرض دو هفته، ۲۰ دانش آموز به کلاس پیوسته بودند. بنابراین تصمیم گرفتم روش تدریسی را که برای نوه هایم برگزیده بودم، اندکی تغییر دهم.»
وان دریافت با استفاده از حقوق پس انداز بازنشستگی اش می تواند به ۱۰۰ دختر ابتدایی در کاولاک کمک کند تا کتاب های مورد نیاز و فضایی برای آموزش داشته باشند.
وی در ضمن درصدد یافتن علت عدم موفقیت این دختران دانش آموز و این که فقط یک درصد آن ها در مدارس کاولاک از سطح ابتدایی بالاتر رفته و از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند، بود.
وان به این نتیجه رسید که علت اصلی شکست دانش آموزان این است که این دختران در منزل به مادرانشان کمک می کنند و در عین حال که از آن ها خواسته می شود به مدرسه بروند، اما غیبت های چند روزه، آن ها را از مدرسه عقب می اندازد.
بنابراین بخشی از برنامه ده هزار دختر دانش آموز خانم وان، قراردادی ست که والدین امضا می کنند و بر اساس آن موافقت می کنند دخترانشان هر روز در مدرسه حاضر باشند و کمک در کارهای منزل را می توانند آخر هفته ها انجام دهند.
همزمان با بزرگ شدن کلاس ها و افزایش تعداد دانش آموزان، هزینه ها هم افزایش یافت.
اما وان درصدد بود تا در همه جنبه های کارخودکفا باشند، بنابراین از دختران خواست تا با فروش بیسکویت و آب میوه پول جمع کنند.
بنابراین دانش آموزان به دو گروه تقسیم شدند. یکی دخترانی که از درس و مدرسه عقب افتاده بودند و گروه دیگری که در آستانه آن قرار داشتند.
داسیرا سامباکا، که در حال حاضر مدیر حسابداری وان شده و آب میوه می فروشد می گوید: « ما برای دخترانی که از درس و مدرسه عقب افتاده اند همه چیز فراهم می کنیم. در درس ها، بویژه در انگلیسی و ریاضیات کمکشان می کنیم و به معلم ها حقوق می دهیم تا به آن ها تدریس کنند.»
هم اکنون این برنامه یک کارگاه آموزشی خیاطی برگزار می کند.
دختران این کارگاه خیاطی، عروسک و کیف های پارچه ای می دوزند و به یک خرده فروش در کالیفرنیا می فروشند.
معلم خیاطی این مدرسه می گوید این برنامه با کسب درآمد از راه خیاطی و کمک به والدین و خواهرانش زندگی او را متحول کرده و وی مسئولیت پذیری را یاد گرفته است.
فروش بیسکویت و آب میوه به حرفه ای بدل شده که این دختران با خرید و فروش محصولات کشاورزی آشنا شده اند.
هم اکنون آن ها مالک ۲۵ هکتار زمین هستند که در آن بادام زمینی و بامیه می کارند.
سوادآموزی و آموزش برنامه های حرفه ای به دخترانی که فارغ التحصیل شده اند و آموزش های کتاب خوانی در روستاها از جمله فعالیت های دختران این منطقه است.
خانم وان می گوید چون مشخص نیست چه برنامه جدیدی پیش رو خواهد داشت، هر روز صبح ساعت ۵ از خواب بیدار می شود و درمقایسه با مشاغل و حرفه هایی که در گذشته داشته، تجربه وی در سنگال اولین شغل واقعی اش بوده است.
هم اکنون تعداد دخترانی که به برنامه خانم وان پیوسته اند، از ۴ دانش آموز به ۲۵۰۰ رسیده است.
۷۰۰ دختر در لیست انتظار ثبت نام هستند و برنامه ۱۰ ساله خانم وان به پیشرفت تحصیلی ۱۰ هزار دختر دانش آموز کمک خواهد کرد.