تنها یک هفته پس از ورود به کاخ سفید، پرزیدنت اوباما با یک استراتژی جدید به ادامه دو جنگ نزدیک شد، جنگ در افغانستان و جنگ در عراق.
رئیس جمهوری ابتدا تمام اعضای گروه امنیت ملی خود را برای شرکت در یک جلسه اضطراری به کاخ سفید دعوت کرد تا درباره یک مسئله مهم تصمیم بگیرند. در باره عراق و بویژه افغانستان.
در آن روزها، تلفات آمریکائی ها سنگین بود و به بالاترین حد در جنگ عراق رسیده بود. در افغانستان و پاکستان، طالبان قدرتمندتر شده بودند و پاکستان تنها توانسته بود در حد کمی در تضعیف آن گروه موفق بشود. از سوی دیگر القاعده نیز در سراسر مرز افغانستان و پاکستان جای گرفته بودند.
پرزیدنت اوباما دستور یک بررسی جامع و ارائه یک استراتژی جدید را برای افغانستان و پاکستان صادر کرد.
در حالی که رئیس جمهور جدید دارای تجربیات اندکی در زمینه امور اجرائی بود، با دو جنگ افغانستان و عراق مواجه شد. اما رویاروئی با این شرائط یک رهبری قاطع را طلب میکرد و پرزیدنت اوباما در این مورد کاملاً مصمم بود. اما چگونه این رهبری قاطع میتوانست بگونه ای بنیانی از رهبری رئیس جمهوری پیشین آمریکا جدا شود؟
پرزیدنت اوباما حدود یک ماه پس از شروع ریاست جمهوری اش گفت که تا آخر ماه اوت سال ۲۰۱۰ میلادی – سال آینده – سربازان آمریکائی را از عراق فرا خواهد خواند و تنها یک گروه ۵۰ هزار نفری برای مبارزه با بقایای القاعده، آموزش سپاهیان عراقی و همچنین برای حفاظت از دیپلومات ها و غیر نظامی هائی که در سفارت آمریکا در بغداد هستند؛ در آنجا باقی خواهند ماند. اما اکنون با توجه به تعداد کشتارها و بمب گزاری های انتحاری که طی یکی دو هفته اخیر اتفاق افتاده، قرار است آمریکا و عراق مسئله خروج تمام نیروها را تا پایان ماه اوت سال آینده، مورد تجدید نظر قرار دهند.
هیلری کلینتون وزیر امو رخارجه ایالات متحده آمریکا در دیدار اخیر خود از عراق به آنان قول داد که آمریکا در کنار مردم عراق خواهد ایستاد. در نتیجه با آن که پرزیدنت اوباما وعده داد ماًموریت نیروهای آمریکائی در عراق در پایان ماه اوت تمام میشود اما این مسئله را نیز رد نکرد که احتمال دارد تعدادی از این نیروها پس از آن تاریخ در عراق باقی بمانند.
پرزیدنت اوباما در مورد افغانستان گفت این "جنگی است که ما باید در آن پیروز شویم". پرزیدنت گفت که این جنگ علیه طالبان و القاعده است و دستور داد ۲۱ هزار نیروی اضافی به افغانستان اعزام شود.
با شناسائی این مسئله که هیچ نوع استراتژی در افغانستان بدون انهدام القاعده و طالبان در پاکستان عملی نیست، پرزیدنت اوباما میلیون ها دلار برای کمک های نظامی به پاکستان تعهد کرد.
با این همه، پس از آن که دولت اسلام آباد اجازه داد طالبان قانون بنیادگرای شریعت را در دره " Swat " اجرا کنند، هفته گذشته خانم کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا گفت دولت پاکستان توسط طالبان و اسلام گرایان به اسارت رفته است. وی وقایع پاکستان را یک تهدید مهلک برای آمریکا بحساب آورد.
در صد روز اول، مقامات ارشد نظامی، ژنرال ها و وزارت دفاع آمریکا – پنتاگون – به پرزیدنت اوباما سرخط های مهم را ارائه داده اند. این نه برای آنست که رئیس جمهوری در برابر مسائل ضروری انعطاف پذیراست بلکه برای آن که حرف های دیگران را گوش میکند.
پرزیدنت اوباما چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا کارش را با یک بحران اقتصادی تقریباً کم سابقه شروع کرد، بلافاصله به بحث برانگیزترین مورد رعایت حقوق بشر در کشوری که خود میزبان سازمان ملل متحد است پرداخت و دستور داد که ظرف یک سال بازداشتگاه خلیج گوانتانامو که در آن مظنونان به تروریسم نگاهداری میشوند؛ بسته شود و حتی با بحران بی سابقه آنفلوانزای خوکی نیز روبرو شد.
پرزیدنت اوباما که در شب یکصدمین روز ریاست جمهوری اش در یک کنفرانس مطبوعاتی در کاخ سفید شرکت کرده بود، گفت من گمان میکنم شروع کار ما خوب بوده است. اما این تنها شروع کار است. من از آنچه تا بحال انجام شده خوشحالم، اما به آن قانع نیستم.