زنان فقیر در کنیای غربی با نداشتن هیچگونه درآمدی غالبا بسختی میتوانند حامی و تامین کننده هزینه های افراد خانواده شان باشند. بسیاری از آنها گروه هائی بوجود اورده اند که با تولید درامد بتوانند نیازمندی های خانواده شان را تامین کنند.
در یکی دیگر از سری تلاشگران با شری اتوما آشنا میشویم. زنی که به افراد این گروه ها اصول اولیه و مهارتهای لازم را برای چگونگی نجات از فقر میاموزد.
شری اتوما داوطلب کنیائی می پرسد " اگر حساب و کتاب دقیق نگه ندارید ممکن است فکر کنید منفعت می کنید، ولی ضرر میکنید. بهتراست منفعت کنید یا ضرر؟"
شری اتوما تأکید میکند که نگه داری مدام حساب و کتاب دقیق اهمیت زیادی دارد. او میخواهد مطمئن شود که زنان ومردان بیوه گروه "نامویتسولا" در برابر یکدیگر مسئولند.
اتوما در سازمانی غیردولتی و غیرا نتفائی بنام "هایفر اینترناشنال-کنیا" داوطلبانه کار میکند. این سازمان پروژه های ۸۲ گروه منطقه غرب و سراسر کنیا را زیر پوشش و حمایت خود دارد.
مسؤلیت و حساب پسدهی یکی از چندین اصولی است که اتوما هر ماه به ۵ گروه مانند "نامویتسولا" یاد میدهد. اعضأ گروه یاد گرفته اند که چگونه دستجمعی تصمیم بگیرند، اختلافاتشان را رفع کنند و برای دراز مدت برنامه ریزی کنند. او میگوید "آنها قبلأ نمی دانستند که چطور گرد هم آیند و یک تیم درست کنند. نمی دانستند که چطور یک کاسبی راه بیندازند. حالا اگر گروه درست کنند آموزش میبینند و شروع میکنند به فعالیت های تولید کننده درامد."
این فعالیت ها شامل تولید شیر، محصولات کشاورزی، و خشت مالی است.
شری اتوما بعد از آموزش به گروه ها به بازدید آنها میرود تا پیشرفت های افراد را از نزدیک ببیند. او میگوید که آنها را تشویق میکند که برای پروژه هایشان خودشان برنامه ریزی کنند.
"میتوانید یک گروه را راهنمائی کنید که خودشان هدف هایشان را مشخص کنند نه اینکه شما برای انها هدف تعیین کنید چون آنها هستند که باید به خواسته هایشان برسند."
گروه مردان و زنان بیوه "نامویتسولا" یکی از موفقیت های اتوما است. در ۴ سال گذشته افراد محصول ذرّت شان را سه برابر کرده اند. درامدشان بطور متوسط از روزی ۵۰ سنت به روزی ده دلار رسیده و عده ای مولد انرژی خورشیدی و چاه آب خریده اند.
خیلی از اعضاء علاوه بر فرزندان خودشان از کودکانی که به ویروس H-I-V آلوده و به بیماری ایدز مبتلا هستند نگهداری میکنند.
گفته میشود در حدود ۶۰% از مردم کنیا زیر خط فقر بسر میبرند. اتوما نیز چنین شرایطی داشت. او در بیست سالگی ازدواج کرد و کمی پس از ان صاحب چهار فرزند شد. بعد از انکه شرهرش زن دومی گرفت اتوما مجبور شد که نیازمندی های بچه هایش از خوراک تا تحصیل را فراهم کند.
در سال ۱۹۹۱ سازمان "هایفر اینترناشنال-کنیا" به اتوما یک گاو هدیه داد. از فروش شیر او توانست دو تا از بچه ها یش را به مدرسه بفرستد و حالا سرپرستی نوه ها یش را نیز بعهده دارد.
اتوما میگوید که او از تجربه هایش برای تشویق افراد سایرگروه ها استفاده میکند.
"به اونها میگم شما ها میتونید زندگیتونو عوض کنید. شما ها سود میبرید شماها باور نمیکنید که یک روزی شماها کسانی خواهید بود که به دیگران کمک میکنید."
اتوما از سال ۲۰۰۰ میلادی یک مربی داوطلب تمام وقت در "هایفر اینترناشنال-کنیا" است. و تلاش میکند که به زنان غرب کنیا توانمندی بدهد.
