آنگ سان سوچی، برندهء جايزهء صلح نوبل و رهبر «حزب ائتلاف ملی برای دموکراسی در ميانمار» می گويد تا زمانی که وی و ديگر زندانيان سياسی آزاد نشده اند، دبيرکل سازمان ملل متحد نبايد به آن کشور سفر کند.
خانم سوچی روز دوشنبه در ديدار با ابراهيم گمباری، فرستادهء ويژهء سازمان ملل به ميانمار اين سخنان را ابراز کرد. وی همچنين از صدور احکام زندان برای ٢٥٠ مخالف سياسی، و دستگيری وکلای مدافع انتقاد کرد.
***
فرستادهء ويژهء دبيرکل سازمان ملل متحد که برای مأموريتی چهار روزه به برمه سفر کرده است، در رانگون با وزيران کابينه و ديگر مقامات آن کشور ديدار کرد. مأموريت اخير ابراهيم گمباری برای مذاکره با مقامات دولت نظامی حاکم بر برمه – که پس از به قدرت رسيدن نظاميان در صحنهء سياست، ميانمار خوانده می شود – هفتمين سفر وی به منظور پيشبرد اصلاحات سياسی در بزرگترين کشور منطقهء هند و چين است.
فرستادهء ويژهء دبيرکل سازمان ملل، پيش از سفر، به مقامات برمه گفت که هدفش از اين مأموريت، درخواست آزادی زندانيان سياسی، و برقراری ديالوگ ميان آن سان سو چی با مقامات دولت برمه است.
آن سان سو چی، که اکنون ۶۴ سال دارد، برندهء جايزهء صلح نوبل و رهبر بزرگترين گروه از مخالفان سياسی دولت نظامی برمه موسوم به حزب اتحاد ملی برای دموکراسی است. حزب وی در انتخابات سال ۱۹۹۰ به پيروزی چشمگيری دست يافت؛ اما دولت نظامی هرگز به وی اجازه نداد قدرت را در کشور در دست گيرد. خانم سو چی بيش از ۱۳ سال از ۱۹ سال گذشته را در حبس خانگی گذرانده است.
ديدار روز دوشنبه خانم سوچی با فرستادهء ويژهء سازمان ملل در محل يک مهمانسرای دولتی در شهر رانگون صورت گرفت.
خانم سوچی که هنگام سفر قبلی آقای گمباری در ماه اوت ۲۰۰۸ حاضر به ديدار با وی نشد، در ملاقات روز دوشنبه اظهار داشت ديدارهای پيشين فرستادهء سازمان ملل با نظاميان حاکم بر برمه، به پيشبرد دموکراسی در کشورش کمک چندانی نکرده است. رهبر دموکراسی خواهان برمه با اشاره به اين که دولت نظامی اخيراً بيش از ۲۵۰ مخالف سياسی ديگر را به حبس های سنگين محکوم کرده و وکلای مدافع آنان را نيز بازداشت کرده است، از آقای گمباری خواست تا زمانی که زندانيان سياسی آزاد نشده اند، از گفتگو با مقامات دولتی خودداری کند.
آقای گمباری در ديدار با مقامات برمه همچنين دربارهء اقتصاد بيمار آن کشورگفتگو کرد. دبيرکل سازمان ملل متحد در سفری به برمه در پی توفان موسمی ماه مه در آن کشور موسوم به نرگس، وضعيت اقتصادی را اسفبار خوانده بود. نه ماه پس از توفان نرگس، مردم برمه همچنان با کمبود مواد غذايی و امکانات اوليه زندگی دست و پنجه نرم می کنند.