نامه اعتراض آمیز فیلمساز شهیر بریتانیایی خطاب به جمهوری اسلامی ، در خصوص اعمال ضد حقوق بشری در ایران، به این صورت آغاز می شود: « من اطلاعاتی درباره زندانی ساختن و سرکوب فعالیت ها و نهادهای کارگری در کشور شما خوانده ام. کلماتی که در اینجا می خوانید دقیقا خشم و ناراحتی بسیاری از مردم را نسبت به عملکردهای سنگدلانه شما و دم زدن از احترام برای آزادی فردی شهروندانتان در ایران را نشان می دهد.»
کن لوچ در این نامه سرگشاده به رهبران جمهوری اسلامی ایران، ضمن بازشماری موارد مختلف بازداشت فعالان جنبش کارگری ایران به شدت به سرکوب این فعالان و هم چنین نهادهای کارگری و نقض دائمی حقوق و آزادی های مدنی در ایران اعتراض کرده است.
نسخه هایی از این نامه اعتراض آمیز به اغلب رسانه های خبری جهان ارسال شده است و متن کامل آن نیز در سایت اینترنتی منتسب به سازمان غیر دولتی « فریدام هاوس» یا خانه آزادی در دسترس است.
کن لوچ هدف خود از نوشتن این نامه را « اعتراض شدید و جدی به موج تازه ای از بازداشت ها و سرکوب ها علیه نهادها و فعالان کارگری» دانسته است.
در این نامه کن لوچ فهرستی از اسامی این افراد بازداشت شده را به شکل زیر ارائه داده است: منصور اسانلو- رییس اتحادیه کارگران اتوبوس رانی تهران و حومه این شهر که از تابستان سال ۲۰۰۷ تاکنون بازداشت و به پنج سال زندان محکوم شده است: « اسانلو توسط ماموران لباس شخصی دستگیر شده و در زندان بارها و بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته است . این زندانی از مشکلات جسمی و بیماری های گوناگون رنج می برد.»
افشین شمس – یکی از اعضای هماهنگ کننده تشکیلات مستقل کارگران و عضو « کمیته حمایت از محمود صالحی »است که در تابستان ۲۰۰۸ در شهر علی گودرز بازداشت شده و پس از انتقال او به یکی از زندان های شهر اصفهان، او بدون حضور وکیل مدافع محاکمه و محکوم شده است.
فرزاد کمانگر- آموزگار ۳۳ ساله و فعال حقوق بشری و اتحادیه های کارگری از ناحیه کردستان توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به مرگ محکوم شده است و در طول مدت زندان همواره شکنجه دیده است. با وجود اعتراضات پیاپی نهادهای حقوق بشر در ایران و دیگر کشورهای جهان، هیچگونه تغییری در حکم اعدام فرزاد کمانگربوجود نیامده است.
محسن حکیمی – عضو تشکل مستقل کارگری و عضو کانون نویسندگان ایران، به وسیله ماموران در دسامبر ۲۰۰۸ بازداشت شده و بر اساس آخرین خبرهای رسیده او هم اکنون در بند ۲۰۹ زندان اوین در حبس به سر می برد.
بیژن امیری – کارگر شرکت خودروسازی و عضو باشگاه کوهنوردی در دسامبر ۲۰۰۸ توسط ماموران حراست بازداشت شده و در بند ۲۰۹ اوین زندانی است.
ابراهیم مددی- معاون سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه – پس از بازداشت های مکرر یک بار دیگر در دسامبر ۲۰۰۸ بازداشت شد. وکیل این زندانی می گوید: « او توسط شعبه ۱۴ دادگاه انقلاب محاکمه و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به سه سال و نیم زندان محکوم شده است.» بنا بر گفته این وکیل از آنجایی که این حکم به ابراهیم مددی ابلاغ نشده است او امکانات دفاع از خود و یا حتی اعتراض به این حکم را از دست داده است.
پدرام نصرالهی – از اعضای هماهنگی تشکل مستقل کارگردان در منطقه کردستان است که روز ۲۳ دسامبر ۲۰۰۸ دستگیر و زندانی شده است.
بختیار رحیمی – فعال حقوق کارگری در کردستان در ۲۳ دسامبر ٧۰۰۸ دستگیر و زندانی شده است.
کارگردان بریتانیایی در ادامه این نامه سرگشاده در اعتراض به سرکوب های فعالان کارگری رژیم اسلامی ایران می نویسد: « بسیاری از این فعالان کارگری در ایران از جمله اعضای اتحادیه شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه و سندیکای شرکت نیشکر هفت تپه در انتظار برگزاری دادگاه و یا صدور احکام خود هستند. برخی دیگر به دلیل این فعالیت ها و یا در دفاع از حقوق کارگران اخراج شده اند. »
در پایان این نامه اعتراض آمیز کن لوچ می نویسد: « من تمام موارد این بازداشت ها و سرکوب فعالان و تشکل های کارگری را محکوم می کنم و خواستار آزادی بلاشرط و هرچه سریع تر این کارگران بازداشت شده هستم. من از حکومت ایران می خواهم که حقوق این کارگران را برای تشکیل اتحادیه ها و اجتماعات کارگری محترم بشمارد و به این سرکوب ها عملا و هر چه زودتر پایان دهند. من هم چنین خواستار آن هستم که این حکومت در فعالیت ها و تشکل های کارگری مستقل هیچگونه دخالتی نداشته باشد.»
شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۷:۰۳