در يک دنيای نظم گرفته که مهره ها کم و بيش در جای خود قرار گرفته و آدمها بجای لگد پراندن بهم و يکديگر را زمين زدن به اميد گرفتن جای ديگری، جای خود را يافته و دسته جمعی هدفی بزرگتر را دنبال کنند و بشريت را ازين درجا زدن هزاران ساله برهانند، تا قدمی پيش گذارند، اقتصادی که حاکم بايد باشد، "بر اساس توليد يک کالا در مطلوب ترين مکان توليد برای آن کالا" خواهد بود.
يعنی مثلأ گزانگبين اصفهان بايد در اصفهان و در مکانی که "انگبين" بطور طبيعی يافت ميشود توليد شود و اتومبيل فورد در ديترويت آمريکا که از نظر شرايط توليد اتومبيل، از دسترسی آسان به مواد اوليه گرفته تا کارگر مطلوب و کار ديده، مناسب تر از فی المثل شهر راکويل در ايالت مريلند است. چون نه گزانگبينی که در کوستاريکا درست شود، گرانگبين اصفهان خواهد شد و نه ماشين فوردی که در راکويل توليد شود مقرون بصرفه خواهد بود.
اين روند کم و بيش در آمريکا، در درون خود آمريکا حکمفرما بوده دنبال شده است، اما صحبت Globalization که در دهه ۱۹۸٠ قوت گرفت و در دهه ۱۹۹٠ شدت و شتاب يافت، همين اصل را بصورتی جهانی خواستار ميشود. سخنی که در عصر جديد نخست از سوی Charles Taze Russel آمريکائی در سال ۱۸۹۷ بصورت نوشته ارائه شد.
در عمل اما Globalization و جهانی شدن اقتصادی بجای تأکيد بر روح Globalization که "توليد يک کالا بايد بر اساس مطلوب ترين مکان توليد برای آن کالا باشد"، فقط جنبه ارزان تر تمام شدن توليد بخاطر کارگر ارزان مد نظر قرار گرفت و ارزان تر تمام شدن توليد، و کارگر ارزان، تمام فکر و ذکر شرکتهای بزرگ را مشغول کرد که بجای جنس بهتر که بايد در مطلوب ترين شرايط تهيه شود، جنس ارزان تر بدون توجه به کيفيت آن و تأثيرهای جنبی بر توليدات ديگر تحويل بازار شود.
اين روش هر چند رمق و جانی تازه به اقتصاد اجتماعات "ندار" و صاحب کارگر ارزان بخشيد، اما چون تنها يک جنبه از Globalization را ديده و بقيه را بفراموشی سپرده است، اندک اندک صدای کارگر جوامع " دارا" را در آورد و بصورت حربه ای بدست "سياستمداران" افتاد که گناه همه مصائب اقتصادی و اجتماعی را بگردن تفکر جهانی شدن بياندازند و خواستار بازگشت جهان بصورت مجموعه ای از اجتماعات در حصارهای بسته شوند.
در همين بسته محرک اقتصادی پرزيدنت اوباما که ديروز از تصويب مجلس نمايندگان گذشت، تبصره ای از سوی پاره ای نمايندگان اضافه شده که پروژه هايی را که قرار است با اين بودجه بالای هشتصد ميليارد دلار آغاز شود ملزم ميسازد که منحصرأ از فولاد و آهن آمريکائی استفاده کنند. اين تبصره مناظره ای بزرگ را باعث شده ميان آنها که ميگويند: " آمريکائی جنس آمريکائی بخر" که قوت استدلالشان نيز ناشی از رکود اقتصادی و بيکاری در آمريکاست، و مخالفين که ميگويند؛ چنين روشی منجر به اقدامات تلافی جويانه ديگر کشورها و بالاخره بازگشت بسوی انزوای اجتماعات خواهد بود. در عصری که مبادله اطلاعات همه مرزهای شناخته شده جغرافيايی و سياسی و دينی و قومی و نژادی را بيرنگ ساخته است.
آزمون بزرگ ديگری برای بشريت آغاز شده است.